Kolejna książka z cyklu Pory roku - Zima. Ali Smith utkała historię życia bohaterów wokół protestów w Wielkiej Brytanii jakie miały miejsce w Greenham.Common w związku z utworzeniem bazy nuklearnej NATO. I choć tematyka protestów, ekologii zajmuje całkiem sporo miejsca to jest w sposób misterny wpleciona a autorka pozostawia duża przestrzeń dla ukazania relacji międzyludzkich. • Trzeba oddać Ali Smith,.iż w sposób doskonały prowadzi czytelnika po różnych momentach z przeszłości bohaterów a przy tym robi to w sposób płynny i czyniąc żadnego galimatiasu, co jest prawdziwa sztuką by przeskakiwać co różni do innych momentów w czasie a jednocześnie utrzymać harmonię w narracji. • Czytając uprzednio "Jesień " mogę śmiało powiedzieć, iż odczuwam lekkie podobieństwo do Milana Kundery, który w książkach zamieszczał też sporo wiedzy jakby chcąc edukować czytelnika. Ali Smith wprowadza czytelnika do świata sztuki.

Mówią, że " Dostatek' M. Crummey'a jest najlepszy. A ja powiem,że "Sweetland" jest majstersztykiem. • Książka zostawiła mnie w stanie zadumy,z którego nie mam ochoty wydostać się w najbliższych dniach. • Crummey w niebywały sposób przeplata czas akcji, miota czytelniczymi emocjami co współgra z surowym krajobrazem i życiem na wyspie Nowej Fundlandii. A to czym mnie uwiódł to kreacja bohaterów i zdolność zaskoczenia czytelnika. • Bodaj pierwszy raz bohater literacki, a konkretnie Moses Sweetland, wydał mi się tak prawdziwy, tak niebywale pociągający w tej realności.

Dla miłośników Ture Sventona jest to pozycja obowiązkowa. Jak zwykle detektyw Ture Sventon prowadzi śledztwo w sposób przenikliwy jednak to co pociąga w tej serii to kreacja innych, poza detektywem, bohaterów jak nieodzowny pomocnik detektywa pełen spokoju Pan Omar, Wiluś Łasica - groźny przestępca noszący nienagannie wyprasowane spodnie. Nie można zapomnieć o postaci zupełnie trzecioplanowej, pannie Jansson, sekretarce detektywa, która jest nadzwyczaj urocza a uważny czytelnik doceni koloryt, którego dodaje.

Spokojna opowieść złożona z historii życia klientów kawiarni i jej pracowników spięta klamrą nadziei i nowego spojrzenia na utratę bliskiej osoby. • Ten spokój jest osobliwy i dla europejskiego czytelnika może wydawać się mało atrakcyjny. Z całą pewnością opowieść jako sztuka wywrzeć może większe wrażenie. Niemniej lektura pozostawia nas z refleksją, a o to przecież chodzi. A cisza też ma swoje zalety.

Urocza książka dla małych detektywów, w której w świecie ludzi śledztwo prowadzi kura Melania przy pomocy psa, Nygusa. Wszystko z dawką wiedzy ekologicznej. • To była bardzo przyjemna lektura. Do przeczytania na raz bądź dwa podejścia. • Na końcu książki znajduje się mała niespodzianka dla czytelnika w postaci dodatkowych zagadek.