Książka Andy Rottenberg jest jednym z niewielu kompendiów historii sztuki polskiej drugiej połowy XX w. Autorka zarysowuje wybrane ważne kwestie i tendencje, tworząc sieć zjawisk i nazwisk, które przeplatając się ze sobą, tworzą obraz sztuki po wojnie. Książka może przerażać swoim ciężarem (wagą!) i objętością, ale bez obaw – większość wydania stanowi bardzo bogaty materiał ilustracyjny. Książka pomogła mi uporządkować moją fragmentaryczną wiedzę dotyczącą nowoczesnej sztuki polskiej i stała się bazą zagadnień, które mogę pogłębiać, sięgając do innych publikacji. To, czego mi zabrakło, to rozwinięcie niektórych tematów – jednak rozumiem, że trzeba było pójść na kompromisy ze względu na poręczność wydania (książka ma prawie 500 str.).

Bardzo przyjemna popu­larn­onau­kowa­ książka o Niderlandach. Zbiór 21 szkiców („opowieści”), napisanych lekkim, wartkim językiem. Wychodząc od obiektów: obrazów, czy ceramiki, poznajemy fragmenty historii Niderlandów oraz samego autora – sprzęża on swoją biografię z konkretnymi miejscami, przede wszystkim z Amsterdamem. Piotr Oczko zabiera nas w podróż do portów Złotego Wieku i kolonii, do kameralnych wnętrz i warsztatów. Poznajemy historie kobiet i dzieci, zbiorowości i wybitnych jednostek, a także – zwyczajnych (na pozór) ludzi, jak córka burmistrza. Od kuchni i kafelków, przez tytoń i prostytucję, aż do pogromów Żydów i do małżeństw jednopłciowych – oto Niderlandy, do których zaprasza nasz autor!