historia lubi się powtarzać tak bym skomentowała. kolejna lekka książka tej autorki z opisami Chorwacji w tle.

książkę się fajnie czyta, wciąga, piękna historia z wojna w tle, tylko ma się wrażenie , ze ktoś ja pisał nazwijmy to na zlecenie , to znaczy pisał jedna wiedząc ze to nie będzie koniec historii że to będzie saga.

W bardzo ciekawy sposób autorka opisuje swoją prace w Bośni , Rwandzie, Chorwacji etc. Warto przeczytać i zobaczyć co dzieje się tak niedaleko od nas. nie jest to zamierzchła historia to współczesne czasy.

warte przeczytania. Ktos mi kiedyś powiedział , ze jak się to czyta to ma się wrażenie właśnie, że je się kamień . Myślę ze książka , która pozwala się zatrzymać , pomyśleć i zastanowić się nad życiem , nad tym co obok nas się dzieje i co może się stać . Jak ludzie potrafią być bezduszni, bez serca. nawet wojna nie tłumaczy takich zachowań . Człowiek pozostaje człowiekiem niezależnie od sytuacji , a zwierzę to zwierze. Nikomu nie uda się zgładzić do końca jakiejkolwiek narodowości czy grupy wyznaniowej i wszelkie próby skazane są na niepowodzenie a cierpią niewinni ludzie. • najbardziej zabolał mnie przypadek matki , która nie wie gdzie pochowane są jej dzieci.