Moja ocena: 8/10 "Pożegnanie z Afryką" autorstwa Karen Blixen to wyjątkowa pozycja, która ukazała się w 1937 roku, a więc 87 lat temu. • Książka ta przenosi czytelnika w sam środek Afryki z początku XX wieku, pozwalając mu zanurzyć się w niezwykły świat, który autorka z pasją i precyzją opisuje. • Blixen w niezwykle czytelny i przystępny sposób przedstawia swoje doświadczenia, pozwalając nam spotkać się nie tylko z nią samą, ale także z jej wspó­łpra­cown­ikam­i i przyjaciółmi. Opisy kultury, ludzi oraz miejsc są pełne detali, co sprawia, że stają się one niemal namacalne. Autorka nie zapomina również o przyrodzie, której opisy są pełne życia i emocji, oraz o swoim gospodarstwie, które odgrywa ważną rolę w jej życiu na kontynencie afrykańskim. • "Pożegnanie z Afryką" to książka, która zasługuje na szczególną uwagę i jest zdecydowanie warta przeczytania. To nie tylko literacka podróż w czasie, ale także głęboka refleksja nad życiem w obcym, choć fascynującym świecie.

"Dekameron" autor: Giovanni Boccaccio, Moja ocena: 7/10 • Zbiór nowel... Cóż można powiedzieć? Momentami książka mnie nużyła, a innym razem przyciągała uwagę. Myślę, że nie wniosła wiele do mojego życia, choć zawierała interesujące fragmenty i myśli. Najbardziej poruszyło mnie zdanie z opowiadania "Sokół": „Wolę męża bez majątku niż majątek bez męża”. • W książce znajdziemy wiele romansów i frywolnych opowieści, co odzwierciedla podejście autora do twórczości. Ciekawe jest również podsumowanie Boccaccia, który pisze: „Pióro moje powinno mieć tyle wolności, co pędzel malarza”. I rzeczywiście, w pełni korzystał z tej wolności, tworząc swoje dzieło. • Warto pamiętać, że książka powstała w latach 1349-1351, co nadaje jej wyjątkowy kontekst historyczny.

Moja ocena: 8/10 "Adagia" autorstwa Erazma z Rotterdamu to niezwykłe dzieło, które stanowi swoisty podręcznik, zawierający 67 aforyzmów i przysłów antycznych, do których autor dodaje własne, krytyczne komentarze. Jest to pozycja, która nie tylko przypomina o mądrościach starożytnych, ale również poddaje je głębokiej refleksji, ukazując ich aktualność i znaczenie we współczesnym świecie. • Erazm z Rotterdamu, znany jako jeden z czołowych humanistów renesansu, wykorzystuje "Adagia" jako medium do prezentacji swoich przemyśleń na temat ludzkiej natury, moralności, polityki oraz wielu innych aspektów życia. Jego komentarze są nie tylko erudycyjne, ale także pełne ironii i subtelnego humoru, co czyni lekturę angażującą i inspirującą do własnych refleksji. • Warto również zwrócić uwagę na wstęp do książki, który wprowadza czytelnika w twórczość i filozofię Erazma, pozwalając lepiej zrozumieć kontekst powstania dzieła. Ten wstęp stanowi doskonałe uzupełnienie treści głównej, pomagając w pełni docenić intelektualną głębię "Adagiów". • "Adagia" to nie tylko zbiór maksym, ale także podróż przez myśli i idee, które przetrwały wieki. To pozycja obowiązkowa dla każdego, kto interesuje się literaturą, filozofią i historią idei. Dzięki klarownemu stylowi i przenikliwym analizom, książka ta pozostaje aktualna i warta uwagi, niezależnie od upływu czasu. • Zdecydowanie polecam tę lekturę, która jest nie tylko wartościowym źródłem wiedzy, ale również inspiracją do przemyśleń.

Podręcznik Żołnierza Chrystusowego Nauk Zbawiennych Pełny • autor: Erazm z Rotterdamu, Moja ocena: 9/10 • Trzeba przyznać, że całościowy opis treści zawiera się już w tytule dzieła. To dobra, XVI-wieczna pozycja, przedstawiająca chrześcijańską duchowość. Podoba mi się podejście Erazma, który już w 1501 roku, a więc jeszcze przed reformacją Lutra, jasno pisał o czystej Ewangelii, pozbawionej niepotrzebnych dodatków. • Jest to dzieło warte przeczytania – dla chrześcijan stanowi narzędzie do duchowego wzrostu, natomiast dla osób spoza kręgów chrz­eści­jańs­kich­ jest wartościową pomocą w zrozumieniu kultury, w której żyjemy. • Merytoryczna przedmowa Leszka Kołakowskiego pt. "Erazm i jego Bóg" wprowadza czytelnika w klimat dzieła i tłumaczy kontekst historyczny. Z kolei wstęp tłumacza szczegółowo wyjaśnia kulisy przekładu tej pozycji. • Wydanie I, opublikowane przez PWN w 1965 roku, zachwyca wykonaniem – satynowy papier, szyte strony, gruba płócienna okładka. Książka, mimo swoich niemal 60 lat, wciąż doskonale się trzyma i prezentuje solidnie. • Serdecznie polecam tę lekturę!

"Sicz Zaporoska" • Autor: Leszek Podhorodecki, Moja ocena: 8/10 • Książka Leszka Podhorodeckiego ukazuje się pod dwoma tytułami: "Kozacy Zaporoscy" oraz "Sicz Zaporoska", co może budzić pewne zamieszanie, zwłaszcza że nowsze wydania nie informują o fakcie, iż jest to przedruk wcześniejszej publikacji. To jednak nie umniejsza wartości samego dzieła. • Pod względem merytorycznym książka jest solidnie opracowana i przejrzysta. Stanowi interesujące wprowadzenie do historii naszych południowo-wschodnich sąsiadów, zwłaszcza w kontekście Kozaczyzny Zaporoskiej. Pozycja ta zasługuje na uznanie za jasność i szczegółowość opisu złożonych losów tych ziem. • Czytając ją dwukrotnie, odkryłem, jak trudna i zawiła była historia regionu. Zaczynająca się od wielkiej wolności Kozaków, w kolejnych stuleciach ich sytuacja ulegała dramatycznym zmianom, a decyzje polityczne i militarne, które podejmowali, doprowadziły do stopniowego ograniczania tej wolności. • Jest to wartościowa książka, którą z pełnym przekonaniem polecam każdemu zain­tere­sowa­nemu­ historią. • recenzję bliźniaczą umieściłem przy pozycji: • "Kozacy Zaporoscy" -