"Śniadanie mistrzów" • Autor: Kurt Vonnegut • Moja ocena: 2/10 • Niestety, Śniadanie mistrzów Kurta Vonneguta było dla mnie bardzo rozczarowującą lekturą. Chociaż doceniam strukturalną spójność i logiczny porządek w powieści, to jednak treść wywołała u mnie ogromny dyskomfort. Ilustracje, które przypominały mi dziecięce rysunki, w moim odczuciu nie pasowały do reszty tekstu i wydawały się infantylne. • Największym problemem dla mnie była jednak sama treść. Wulgarność i cynizm, które przewijały się przez cały utwór, były dla mnie po prostu zbyt odpychające. Vonnegut porusza wiele poważnych tematów, takich jak alienacja, konsumpcjonizm czy kryzys tożsamości, ale sposób, w jaki to robi, wydaje mi się momentami przesadnie brutalny, wręcz obrzydliwy. • Zdaję sobie sprawę, że autor stosuje ironię i satyrę, by ukazać absurd świata, ale mnie ta forma kompletnie nie przekonała. Zamiast głębszych refleksji, odczułem przede wszystkim niesmak, a liczne porównania i zabiegi literackie nie pomogły w odbiorze książki. • Pomimo tego, że Vonnegut ma swoje grono wiernych czytelników, którzy doceniają jego unikalny styl i sposób przedstawiania rzeczywistości, mnie ta powieść zdecydowanie nie przypadła do gustu. Trudno mi znaleźć w niej elementy, które bym z czystym sumieniem mógł polecić. Jeśli ktoś nie jest przyzwyczajony do takiej formy literackiej, Śniadanie mistrzów może być naprawdę trudną lekturą. • ** 23:35 * 23.03.2025 * 26/2025 *

"Obcy" • Autor: Albert Camus • Moja ocena: 9/10 • Obcy to książka, która jest jednocześnie piękna i przerażająca. Camus stworzył powieść, która od pierwszych stron przyciąga czytelnika i trzyma w napięciu aż do końca. Nie można oderwać się od historii głównego bohatera – Mersaulta – który, choć wydaje się człowiekiem beznamiętnym, nieustannie wzbudza w nas emocje. Jego życie, podejmowane decyzje i ich konsekwencje sprawiają, że wszystko, co się dzieje, staje się niezwykle namacalne, prawie realne. • Camus doskonale przedstawia uczucie wyobcowania, które przenika całą powieść. Główna postać zdaje się nie pasować do otaczającego go świata, a jednocześnie ten świat kształtuje jego los. Przez tę egzystencjalną pustkę przebija głębszy sens istnienia, życia, a także jego bezsensu, co sprawia, że książka działa na czytelnika na wielu poziomach. Każda kolejna strona wciąga nas coraz bardziej w duszną atmosferę absurdu, z jaką mierzy się bohater. • Dzieło to, choć krótkie, pozostawia ogromne wrażenie. Jest to opowieść, która nie tylko wciąga, ale również zmusza do refleksji nad kondycją człowieka i miejscem jednostki w społeczeństwie. Mimo że książka została napisana kilkadziesiąt lat temu, jej przesłanie jest wciąż niezwykle aktualne. • Zdecydowanie polecam Obcego każdemu, kto szuka literatury, która prowokuje do myślenia i nie pozwala szybko o sobie zapomnieć. • ** 23:38 * 19.03.2025 * 25/2025 *

"81:1. Opowieści z Wysp Owczych" • Autorzy: Maciej Wasielewski, Marcin Michalski • Moja ocena: 8/10 • "81:1. Opowieści z Wysp Owczych" to zbiór reportaży, który w fascynujący sposób przybliża czytelnikowi ten mało znany, odległy region Europy. Wyspy Owcze, leżące na skraju kontynentu, charakteryzują się surowym, nordyckim klimatem, który został doskonale oddany przez autorów. • Wasielewski i Michalski w umiejętny sposób przedstawiają zarówno ludzi, jak i miejsca, które odwiedzają. Każda historia, pełna lokalnych barw i unikalnych detali, daje wgląd w życie mieszkańców Wysp Owczych – ich kulturę, codzienne wyzwania i nieoczywiste piękno otaczającego ich świata. Wielowątkowy charakter tej książki sprawia, że nie można się nudzić – każda opowieść zaskakuje czymś nowym, a różnorodność perspektyw nadaje całości głębi. • Atutem tej publikacji jest również fakt, że rejon Wysp Owczych nie jest zbyt często opisywany w polskich reportażach. Autorzy stawiają na oryginalność i zabierają czytelnika w podróż po miejscach, które wciąż pozostają tajemnicą dla wielu. Dzięki temu książka zyskuje wyjątkową wartość – nie tylko jako zbiór ciekawych opowieści, ale także jako okazja do lepszego poznania tego odległego zakątka świata. • Polecam tę książkę każdemu, kto szuka nietuzinkowych reportaży i chce odkryć życie w jednym z najmniej opisanych regionów Europy. • ** 22:07 * 16.03.2025 * 24/52 *

"Lud. Z grenlandzkiej wyspy" • Autor: Ilona Wiśniewska. Moja ocena: 7/10. • Książka "Lud. Z grenlandzkiej wyspy" to fascynujący, choć chłodny obraz życia codziennego mieszkańców Grenlandii. Ilona Wiśniewska w swojej relacji skupia się przede wszystkim na człowieku i społeczności, która zamieszkuje te mroźne tereny. To opowieść o trudach codziennego życia, niepewności tożsamości oraz zmaganiach Grenlandczyków w obliczu wyzwań współczesności. • Autorka prowadzi czytelnika przez szarą, surową codzienność, gdzie chłód i izolacja stają się nieodłącznymi towarzyszami życia. To opowieść o ludziach, którzy, mimo skrajnych warunków, starają się zachować swoją tożsamość, kulturę i tradycje. W książce uderza sceptyczne podejście społeczności grenlandzkiej wobec Duńczyków, co stanowi interesujący wątek w kontekście historycznych relacji Grenlandii z Danią. • Wiśniewska napisała książkę wciągającym stylem, a jej opisy życia Grenlandczyków doskonale współgrają z pięknymi fotografiami, które wzbogacają publikację. Choć "Lud" liczy zaledwie 220 stron, autorka zabiera czytelnika w podróż, która, mimo swej krótkiej formy, dostarcza wielu refleksji nad losem ludzi zamieszkujących tak odległe zakątki świata. • To druga książka Wiśniewskiej, po którą sięgnąłem, po przeczytaniu "Migot. Z krańca Grenlandii". Chociaż "Migot" oceniam wyżej, to "Lud" stanowi wartościowe uzupełnienie i ciekawe spojrzenie na społeczność Grenlandii, ich codzienne życie i wyzwania, z którymi muszą się zmagać. • Polecam tę książkę każdemu, kto chce lepiej poznać życie Grenlandczyków i ich wyjątkową kulturę. • ** 18:12 * 10.03.2025 * 23/52 *

"Migot. Z krańca Grenlandii" • Autor: Ilona Wiśniewska. Moja ocena: 8/10. • "Migot. Z krańca Grenlandii" to wyjątkowy reportaż, w którym Ilona Wiśniewska zabiera nas w surową, a jednocześnie niezwykle fascynującą podróż po jednym z najbardziej odizolowanych zakątków świata. Autorka wprowadza nas w świat arktycznych krajobrazów, lodowych przestrzeni i ludzi, którzy zamieszkują te mroźne tereny. Przez swoją narrację maluje chłodny, ale pełen życia obraz Grenlandii, opisując zarówno codzienne realia, jak i historię tej niezwykłej wyspy. • Jednym z największych atutów tej książki jest sposób, w jaki Wiśniewska kreśli swoje opowieści. Autorka unika nadmiernej ekspozycji własnej osoby, pozostaje niejako w cieniu, co sprawia, że historie mieszkańców Grenlandii i ich zmagania z trudnymi warunkami życia stają się centralnym punktem narracji. Jest niczym dyskretny narrator, który pozwala nam, czytelnikom, w pełni zanurzyć się w opisywanym świecie bez nadmiernego nacisku na własne przemyślenia czy emocje. To subtelne podejście dodaje reportażowi autentyczności i naturalnego rytmu. • Wiśniewska umiejętnie łączy opisy krajobrazów z historiami ludzkich losów, a całość dopełniają wątki historyczne, które pomagają zrozumieć kontekst kulturowy i społeczny Grenlandii. Wspaniałe zdjęcia, które wzbogacają książkę, dodają jej wartości wizualnej, oddając atmosferę surowości i piękna tej odległej krainy. • Książka "Migot" to nie tylko opowieść o Grenlandii, to także refleksja nad życiem na peryferiach świata, nad samotnością i nad bliskością natury, która w tak odległych zakątkach globu staje się nieodzowną towarzyszką życia. Dla miłośników literatury podróżniczej i reportażu, to pozycja, która zdecydowanie zasługuje na uwagę. • Polecam tę książkę każdemu, kto szuka głębokich, wciągających opowieści o miejscach i ludziach żyjących na krańcach świata, oraz kto ceni sobie literaturę, która jest równie piękna, co chłodna – jak klimat samej Grenlandii. • 13:22 * 08.03.2025 * 22/52 *