Książka bardzo dobra, jednak czytając ją miałam wrażenie, że czytam R. Mroza, który stworzył mecenas Chyłkę ( u autorki D. Brzezińskiej to pani prokurator Sawicka), aplikanta Zordona (tu policjant Michalski) i czarny charakter Langer, którego odpowiednikiem w książce „ Nie dopniesz swego” jest niejaki Lis. • Dodatkowo, fabuła, zachowania i osobowości bohaterów, również znacząco nie odbiegają od oryginału, tj. seri z Chyłką R. Mroza.

Problemem tej książki, wg mnie, jest to, że trudno ją zakwalifikować do konkretnego gatunku literackiego, bo ani to kryminał, thriller ani romans. Dla mnie to raczej pamiętnik i poradnik narkomanki w jednym. Autorka umieściła główną bohaterkę, która ostatecznie stała się drugą, w prawniczym środowisku, nie orientując się kompletnie w meandrach tej profesji, co z kolei kłóci się z tytułem książki. Do dziś zresztą, tytuł książki pozostaje dla mnie zagadką, ponieważ nijak się ma do jej treści. Jeżeli był to tani chwyt marketingowy, to muszę przyznać, że trafiony bo sama dałam się na niego nabrać. Jednym słowem, czas który przeznaczyłam na czytanie tej pozycji, uważam za stracony.

rewelacyjna, genialna , nie można się od niej oderwać. To jedna z tych książek, po których przeczytaniu żałujesz, że to już koniec.

Fascynująca do ostatniej strony. Najlepszy debiut jaki przyszło mi czytać! Zarwana noc, ale było warto.

Niestety, nie rozumiem tych zachwytów. Dla mnie to raczej popis grafomańskich pseu­dops­ycho­logi­cznych wynurzeń.