Oczekiwałam więcej, dużo więcej niż dostałam. Po przeczytaniu pierwszej części momentalnie otworzyłam drugą, bo akurat miałam kupioną. Byłam bardzo ciekawa jak się dalej potoczy akcja.. • Uważam że książka jest ciekawa ale nie jest aż tak dobra jak pierwsza część :) • Teraz robię sobię małą przerwę od tego arabskiego światka, ale już niebawem biorę się za kolejną część "Arabską krew" :)

Książka lekka i przyjemna. • Według mnie dość przewidywalny rozwój akcji mimo, że autorka starała się wprowadzić elementy zaskoczenia. • Jeżeli macie ochote na coś fajnego, ciepłego, a może nawet i wzruszającego w pewnych momentach to polecam ją na długie jesienne wieczory :)

Powodem dla którego przeczytałam „Tysiąc wspaniałych słońc” jest miłość do pierwszego dzieła autora czyli „Chłopiec z latawcem”. • Obie wciągnęły mnie od pierwszej strony i gdybym miała na tyle czasu w ciągu dnia, przeczytałąbym ją na jednym oddechu. • "Tysiąc wspaniałych słońc" - Poruszająca opowieść o życiu dwóch kobiet z Afganistanu. Wcale nie jest różowo... ich porzyjaźń rodzi się w bólu z nienawiści. • Zachęcam wszystkich do przeczytania, ale zaznaczam, że wg mnie aby zrozumieć i być tak zachwyconym po lekturze, jak ja, należy do niej dojrzeć. • W związku z tym wydaje mi się, że osoba w wieku 16 lat inaczej ją odbierze, niż osoba w wieku lat 30, która już wiele w życiu przeszła. • Losy bohaterek mieszają się z barwnymi opisami miast, sytuacji politycznej w kraju, działań wojennych, kultury, norm, zwyczajów itd.. najpierw pod rządami komunistów, potem - talibów. • Jak zawsze nie chcę zdradzać szczegółów, ale wiem, że są osoby, które wierzą mi na słowo - dlatego, jeśli jest jeszcze ktoś kto nie miał okazji przeczytać tej książki, to proszę szybko do biblioteki!

Wciągnęła mnie od pierwszej strony, aczkolwiek w późniejszych rozdziałach robiło się nudnawo na chwilę, po czym akcja znów odżywała.. tak jakby podczas tworzenia tej powieści autorka przeżywała wzloty i upadki weny. • Ogólnie mówiąc literatura według mnie typowo damska, ale nie lekka, a zwłaszcza dla tych Pań które w domowym zaciszu przeżywają coś podobnego do głównej bohaterki Cassie. • Cassie zupełnie nieświadomie staje się ofiarą swojego męża. Przeżywa dramaty w swoim wnętrzu, nikomu się nie skarży, aby nie krzywdzić męża, nie zniszczyć jego reputacji.., kocha go mimo krzywd.., dla mnie to niedorzeczne, aczkolwiek jestem trochę egoistyczna... • Jeśli jesteście osobami, które lubią dramaty psychologiczne - TAK, według mnie to jest właśnie taki typ literatury, aczkolwiek owinięty w czerwoną, aksamitną narzutkę - to jak najbardziej polecam!

Szczera opowieść o blaskach i cieniach bycia Pierwszą Damą w jakże trudnych czasach, pisana prostym językiem. • Dowiadujemy się tu przede wszystkim że Wałęsa - żona często tak o nim mówi - wcale nie jest taki "do rany przyłóż" i "złoty człowiek". • Kiedy znajomi powiedzieli mi - przeczytaj, zobaczysz jak pojeżdża po Lechu - nie wierzyłam im, teraz zmieniam zdanie. • Przykładna żona, Matka Polka, zaradna, prosta kobieta działająca zgodnie z tym co jej podpowiadała kobieca intuicja.. • Szkoda że dopiero po tylu latach dochodzi do wniosku, że mogła inaczej się zachowywać, być bardziej stanowczą i domagać się zainteresowania ze strony męża sobą i ósemką ! dzieci... • Na naprawę takich błędów jest już za późno, ale inna kobieta, inna żona, może skorzystać na tej opowieści. • Zachęcam do przeczytania ;) Literatura raczej kobieca..