Alona Frankel- z domu Goldman. Urodziła się 27 czerwca 1937 roku w Krakowie w zasymilowanej, niereligijnej rodzinie żydowskiej. Podczas wybuchy II wojny światowej wraz z rodzicami uciekła do Lwowa, gdzie od 1941 przebywała w getcie. Następnie za sprawą rodziców i pewnej kobiety została ukryta na wsi i wychowywana jako polskie dziecko. Po pewnym czasie została przywieziona ponownie rodzicom, gdzie z nimi ukrywała się przed antysemitami. Po zakończeniu wojny powróciła z rodziną do Krakowa, jednak szerząca się niechęć do Żydów spowodowała, iż z rodzicami w 1949 wyemigrowała do Izraela. • Alona Frankel w ciągu swojego życia miała cztery imiona. W Krakowie nazywała się Ilona, podczas wojny – Irena, w szkole w Tel Awiwie Ilana, w wojsku omyłkowo została zarejestrowana jako Alona. • Gdy dorosła postanowiła opisać swoje przeżycia z czasów wojny w książce pt "Dziewczynka", za którą otrzymała w 2005 roku izraelskie wyróżnienie literackie Nagrodę Sapira i przyznawaną przez Jad Waszem Nagrodę Buchmana. Alona Frankel napisała i zilustrowała 36 książek z czego tylko "Nocnik nad nocnikiem" oraz "Dziewczynka" ukazały się w Polsce. • "Dziewczynka" Alony Frankel jest powieścią autobiograficzną, w której autorka pragnie pokazać nam swoje przeżycia z czasów drugiej wojny światowej. Niektóre nazwiska i imiona celowo zostały zmienione, jednak wszystkie pozostałe miejsca i fakty są autentyczne. • Główną bohaterkę pięcioletnią Isię poznajemy w momencie wybuchu II wojny światowej. Całą książkę widzimy oczami dziewczynki, która próbuje dokładnie opisać wszystko co działo się wokół niej oraz jakie emocje były z tym związane. Wiele razy w książce pojawiają się te same fakty co jest czasem irytujące (czytający może odczuwać de ja vu i lekkie zniecierpliwienie). Autorka celowo przypomina je kilkakrotnie abyśmy wczuli się w całą sytuację tak jakbyśmy sami w tym uczestniczyli. • Podczas wkroczenia do Polski wojsk niemieckim rozpoczęło się wychwytywanie osób pochodzenia żydowskiego i umieszczanie ich w getcie a następnie kierowanie do komór gazowych. Wiele osób również straciło życie podczas ostrzałów. Rodzina Goldmanów wraz z małą córeczką Isią postanowiła uciec z Krakowa do Lwowa. Przez pewien czas jednak schwytani przebywali w tamtejszym getcie. Po ucieczce ukrywali się u dobrych ludzi Juzaków, jednak dla córki musieli znaleźć inne bezpieczne schronienie. Z pomocą przyszła im kobieta Hanna Rosiak, która za korzyści majątkowe zgodziła się zaopiekować córką jako swoją. Za porozumieniem obu stron Isia została nazwana Irena Rosiak i wywieziona na wieś zwanaą Makowice do rodziców Hanki, gdzie wychowywała się jako polskie dziecko (tam przydzielone miała odpowiednie zadania: wypas konia i gęsi oraz pomoc w gospodzie) Dopóki rodzice płacili jej życiu nie zagrażało niebezpieczeństwo. Z czasem jednak źródło dochodu skończyło i biedna dziewczynka została podrzucona do kryjówki rodziców mieszczącej się we Lwowie przy ulicy Panieńskiej. Ciężko było jej zaaklimatyzować się w nowych warunkach wśród nieznanych ludzi, jednak z czasem udało się. Trzyosobowa rodzina ukrywała się kilka lat w ukrytym pokoju Państwa Juzaków zwanym stolarnią. Pan Józek Juzak był z zawodu stolarzem i w domu wykonywał swe zlecenia, jego żona Rozalia z pochodzenia Ukrainka nie pracowała. Wychowywała syna Edzia i córkę, która zmarła mając szesnaście lat. Mimo, iż Juzakowie nie zgadzali się na ukrywanie dzieci ( Ilonkę rodzice ukrywali długi czas w tajemnicy) byli dobrymi ludźmi o złotych sercach. • Ilonka wiele historii zaczerpniętych z życia znała od swej matki Gusty Goldman z domu Gruber, która chcąc jakoś miło spędzić czas oczekiwań do zakończenia wojny opowiadała swej córce. Dziewczyna niechętnie ich słuchała jednak co nieco utkwiło w jej pamięci dzięki czemu mogła napisać tą książkę. Dowiedziała się, że matka pochodziła z Oświęcimia i miała sporo rodzeństwa (część umarła młodo z powodu chorób i wojny). • Po latach żałowała jednak, że tak mało wie o swej rodzinie i nie może przytoczyć szerszych faktów z ich życia. • Dziadkami od strony mamy była Rywka i Salomo Gruber a rodzeństwo, Małka, Jetka, Rachela, Lea, Lea 2. Z nic wszystkich po wojnie została tylko Małka i matka Isi. • Salomon Goldman- ojciec Ilony urodził się w Bochni i posiadał dwóch braci Henryka i Dawida. Matka ojca Rachel Goldman z zawodu była szwaczką,samotnie wychowującą dzieci. Ojciec natomiast imał się różnych zawodów, początkowo jako introligator, następnie księgowy i komunista. • Goldmanowie mimo uszczerbku na zdrowiu dotrwali wspólnie do zakończenia wojny i mogli powrócić do żywych. Niestety domu ani majątku już nie posiadali (wszystko rozdysponowała Hanka w zamian za opiekę nas Isią). Najważniejsze było, iż mają siebie i mogą cieszyć się wolnością w swym ukochanym Krakowie. Niestety życie i ludzie bywają okrutni. Mimo, iż Niemcy zostali zgładzeni i przepędzeni przez Armię Krajową nie wszystkim w Polsce żyło się lepiej. Nadal trwały nagonki na Żydów, wielu z nich zmieniło nazwiska aby nie być szykanowanym. Rodzina Goldmanów pozostała dumnie przy swoim,niestety antysemici zaczęli im grozić , chcąc nie chcąc podjęli decyzję dotycząca opuszczenia Polski i emigracji do Palestyny. • Czytając książkę próbowałam utożsamić się z główną bohaterką. Współczułam jej życia w tak ciężkich wojennych czasach, rozdzielenia z rodzicami i życia w ciągłym strachu. Wstyd mi również za nasz polski naród, który po wielu cierpieniach zadanych z rąk Niemców zamiast uwrażliwić się na krzywdę inny sami tą krzywdę wyrządzali. • Uważam, że książkę warto przeczytać żeby zobaczyć dziecięcymi oczami to co działo się w czasie wojny. Nie możemy zamieść tego pod dywan jakby nic się nie stało. Wielu niewinnych ludzi straciło życie, wielu było tego świadkiem co pozostaje w pamięci na zawsze. • Należy głośno mówić o antysemityzmie, o tym, że był zły i niszczył wszystko dookoła.

Katarzyna Misiołek urodzona 25 listopada 1974 roku w Krakowie, gdzie mieszka do dziś. Studiowała w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie; z wykształcenia filolog polski. Przez kilka lat mieszała w Rzymie- mieście, które jest bliskie jej sercu. Po powrocie do Polski rozpoczęła współpracę z kilkoma wydawnictwami prasowymi. Pracowała również jako tłumaczka, radiowa pogodynka i hostessa. W wolnych chwilach pisze powieści, uczy się hiszpańskiego i podróżuje. Obecnie w druku ukazały się trzy książki autorki: "Niekochana"(2014), "Ostatni dzień roku"(2015) oraz "Dziewczyna, która przepadła"(2016). • "Ostatni dzień roku" jak mówi sama autorka jest czystą fikcją literacką mającą odzwierciedlenie w dzisiejszym świecie- dotyczy zaginięć osób w naszym kraju jak i poza jego granicami. Powieść ukazuje nie tylko tragedię osób zaginionych ale także ich bliskich. • • Pisząc "Ostatni dzień roku" autorka bazowała na historiach ludzi, o których przeczytała w sieci. Widziała, iż bliscy osób zaginionych każdego dnia oczekują na jakiś znak i liczą na cud. To wiara i nadzieja, że wszystko w końcu się wyjaśni daje im siłę do walki i życia. • "Ostatni dzień roku" jest pierwszą częścią historii zaginionej Moniki. Narratorem jest Magda- młodsza siostra głównej bohaterki, która dokładnie opisuje postępy w poszukiwaniu oraz przeżycia rodziny od dnia zaginięcia Moniki aż do jej odnalezienia (8 lat). • Książka czytana jednym tchem, zapiera dech w piersi, trzyma w napięciu do ostatnich chwil. W wielu momentach przewidywalna, w innych zaś zaskakująca i wzruszająca do łez. Pokazuje nam, że nigdy nie można się poddawać, gdyż "nadzieja umiera ostatnia". Powieść pokazuje nam tragedię całej rodziny oraz każdego z osobna. Widzimy, iż łączy ich jedno (Monika) a dzieli tak wiele. • Pewnego dnia w nieznanych okolicznościach bez śladu znika trzydziestoletnia kobieta imieniem Monika. Jak się później dowiadujemy wyszła tylko do pobliskiego sklepu zabierając tylko portfel i klucze. • • Zaniepokojony mąż po powrocie z pracy zastaje puste mieszkanie, początkowo nic sobie z tego nie robiąc. Jednak, gdy żona nie wraca przez dłuższy czas postanawia jej szukać. Kobieta pozostawiła w domu torebkę oraz telefon, więc nie mogła pójść daleko. Obdzwoniwszy rodzinę wpada w coraz większy stres. Zastanawia się gdzie mogła podziać się małżonka tuż przed organizowaną imprezą noworoczną. Niestety w ciągu ostatniego czasu i przeżytych nieszczęść (strata dziecka, załamanie nerwowe) Kuba podejrzewa, iż żona mogła targnąć się na swoje życie. Zgłasza sprawę na policję po czym jedzie do siostry Moniki aby ją o wszystkim powiadomić. Kobieta wraz ze swym chłopakiem właśnie szykowali się do spędzenia wspólnego Sylwestra. Niestety zamiast miłej zabawy cała trójka wyrusza w miasto na poszukiwanie zaginionej. Z godziny a godzinę szanse na znalezienie jej są nikłe. Kuba zrzuca na głowę Magdy poinformowanie rodziców o zaistniałej sytuacji. Tragedia zatacza szerszy krąg, rodzice załamują się mimo to szukają pomocy u jasnowidzów i detektywów. Magda po poznaniu rodzinnych sekretów, popada w rozpacz i obwinia się o zaginięcie siostry. Postanawia zmienić swoje dotychczasowe życie: porzuca studia, zrywa z Bartkiem, powraca do rodzinnego domu i zaczyna włóczyć się po pubach i wdawać w przelotne romanse z mężczyznami (przez , których traktowana jest jak dziwka). Początkowo spędza czas na poszukiwaniach • siostry i rozwieszaniu plakatów, jednak z czasem podejmuje pracę w księgarni i wyprowadza się na stancję (jej współlokatorki to Ela i Justyna). Mijają dni i miesiące a po Monice ani śladu. Policja nie znalazła żadnego tropu. Rodzina działa na własną rękę idąc za głosem detektywów. Kuba wyrusza do Hamburga w celu przeszukania pobliskich burdeli- niestety powraca z marnym skutkiem. Kolejnym miejscem, które odwiedza w raz z Magdą za namową detektywa jest Ełk a mianowicie Zgromadzenie zwane "Piewcy Nowego Świata". Na jego teren wejść może tylko Magda jednak i tam poszukiwania nie przynoszą rezultatów. Do domu powracają z niczym. Kuba coraz bardziej zaczyna tracić nadzieję i godzić się z zaistniałą sytuacją. Magda oraz rodzice Moniki nie poddają się jednak. Dwudziestodwuletnia kobieta szuka na własną rękę w pobliskich miejscowościach, po głowie krąży jej myśl, że siostra jest gdzieś przetrzymywana. Niebawem Magda traci pracę i popada w kłopoty finansowe. Stres i tragedia jaką przechodzi popychają ją do częstego jedzenia, co przelicza się na jej przyrost wagi. Kobieta postanawia zadbać o siebie, więcej się ruszać i znaleźć pracę. Ostatecznie zatrudnia się w Herbaciarni z czego się bardzo cieszy. • Pewnego razu Mirek (ojciec Magdy i Moniki) otrzymuje meila z pogróżkami i żądaniem okupu. Bez namysłu zdobywa oznaczone 20 tysięcy i postanawia przekazać je domniemanym porywaczom. Dzięki czujności Bożeny(żony), która zgłasza całą sprawę na policję akcja jest patrolowana. Pieniądze przekazuje Magda, która zostaje lekko ranna. Dzięki akcji policji oszuści zostają złapani (jeden ginie podczas ucieczki) a pieniądze odzyskane. • Kuba coraz bardziej oddala się od rodziny, postanawia sprzedać mieszkanie i oddać rzeczy Moniki. Pomaga mu w tym Magda, jednak gdy odkrywa, że mężczyzna ma kogoś zupełnie się od niego odcina. W dniu swych 23 urodzi Magda wyrusza na mała przejażdżkę do pobliskich miejscowości i tam w barze poznaje przystojnego Saszę. Spędzają wspólnie kilkugodzinną podróż po czy ich drogi rozchodzą się na kilka miesięcy. W międzyczasie Magdalena odbywa podróż do Zakopanego, chce się trochę zrelaksować i zapomnieć. W restauracji poznaje Jacka- przystojnego szatyna o ciemnych oczach. Ucinają miłe pogawędki i odbywają podróż kolejką a Gubałówkę, następnie lądują w jego mieszkanku. Magda zdaje sobie sprawę z tego jak postępuje i w co się wplątuje i ucieka. Następnego dnia wybiera się spacerem na Morskie Oko gdzie poznaje sześćdziesięcioletniego, niebieskookiego mężczyznę imieniem Marian. Różnica wieku nie wpływa na ich sympatyczną rozmowę podczas, której dowiaduje się, iż Marian jest zielarzem zajmującym się medycyną alternatywną. Magda poznaje także znaczenie słów Mesa Chamanica- szamanizm. Polega na pracy z energią w celu pozbycia się złych emocji. Dokonuje się tego za pomocą herbaty ze stu ziół i owadożernej rośliny amazońskiej. Działanie służy uwolnieniu dobrej energii, detoksykacji. • Nazajutrz rano Magda spakowała się i powróciła do domu. Podczas podróży otrzymała od matki niepokojący telefon z prośbą o włączenie informacji. w telewizji nadawano, iż w Stargardzie pewna kobieta przypadkowo odkrywa, iż mąż kupił posesje i często na nią jeździ. Postanawia go śledzić i tam też jest świadkiem przetrzymywania przez niego młodej dziewczyny. Sprawę zgłasza na policję a ci odkrywają na posesji ciała jedenastu kobiet. Matka podejrzewa, iż jedną z nich jest jej córka, jednak Magda wybija jej tą myśl z głowy. • Każdy powoli zaczyna żyć swoim życiem. Pewnego dnia Magda wpada ponownie na Saszę i od tamtej chwili ich drogi są nierozłączne. Zakochani pobierają się i doczekują potomstwa- pięknej córeczki Julki. Wszystko zaczyna się układać, gdyż jeden telefon niweczy wszystko. Matka informuje Magdę, iż otrzymali telefon z Katowic o odnalezieniu Moniki, kobieta żyje jednak jest w ciężkim stanie psychicznym (doznała szoku pourazowego). Rodzina wyrusza w podróż aby ją odzyskać. Od tej pory to w ich rękach jest aby powróciła do zdrowia i dawnego życia. • Bohaterowie: • Magda- narratorka, siostra zaginionej Moniki • Monika- zaginiona trzydziestolatka • Jakub- mąż Moniki • Bartek- ex chłopak Magdy • Bożena- mama Moniki i Magdy • Mirek- tata Moniki i Magdy • Renata- ciotka Moniki i Magdy • Bogna - koleżanka Magdy • Jeremi- ex chłopak Bogny • Olka i Marta- koleżanki Magdy i Bogny • Kamieński- detektyw dający trop na Ełk • Karolina Nowakowska- dziennikarka robiąca program o zaginionych • Aneta P. - zaginiona kobieta, która po kłótni z mężem wyjechała do przyjaciółki bez jakichkolwiek informacji • Waldek P.- mąż zaginionej Anety • Beata- przyjaciółka Anety • Wanda- przyjaciółka Moniki z lat szkolnych • Emily Kelton- dziewczyna z Wielkiej Brytanii , której zaginęła siostra Grace • Adrian- przypadkowy kochanek Magdy z baru • Ela i Justyna- współlokatorki Magdy • Jurek- rudowłosy barman • Olaf- kolega Bogny organizujący imprezę • Joanna Fedoruk- policjantka pomagająca rannej Magdzie • Radosław Nowakowski i Tomasz Król- oszuści wymuszający okup za Monikę • Karolina- koleżanka Moniki z lat szkolnych • Pani Halina- kelnerka z baru • Barbara- właścicielka Herbaciarni, szefowa Magdy • Jacek- ciemnooki szatyn poznany w Zakopanem • Pani Helena- gaździna, u której Magda wynajęła pokój • Marian- sześćdziesięcioletni mężczyzna poznany nad Morskim Okiem • Iwona- kochanka Kuby, matka jego dzieci • Sasza- przystojny szatyn o szarych oczach,z pochodzenia rosjanin; mąż Magdy • Julka- córka Magdy i Saszy • Miejsca akcji: • Hamburg- poszukiwanie Moniki w burdelach • Ełk- poszukiwanie w zgromadzeniu • Stargard- miejscowość, w której zabito 11 kobiet • Zakopane- weekendowy wyjazd Magdy • Kielce- miejscowość gdzie znaleziono Monikę • Kilka pobliskich miejscowości odwiedzanych a niewymienionych z nazwy. • "A wystarczy czasem jedno spojrzenie, które może ocalić tysiące istnień". Nie bądźmy obojętni na czyjąś krzywdę. Nigdy nie wiemy w jakiej nam przyjdzie znaleźć się sytuacji.

Monika Szwaja urodziła się 12 grudnia 1949 w Krobielewku; córka Teofila Szwai i Heleny z domu Zakrzewskiej.Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Szczecinie, następnie studiowała polonistykę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W tym także czasie rozpoczęła pracę w Ośrodku Telewizyjnym w Szczecinie. Zajmowała tam różnorakie stanowiska: w laboratorium, jako asystentka reżysera montażu, dysponent, inspektor programu, reporterka "Kroniki". W stanie wojennym uczyła polskiego i historii w szkole w Podgórzynie w Karkonoszach, następnie w Szczecinie. Zawsze ciągnęło ją do pracy w telewizji, gdzie wróciła w 1989 roku. Od 2002 postanowiła zrezygnować z pracy i zajmować się tylko pisarstwem. • "Zapiski stanu poważnego" są pierwszą powieścią Moniki Szwai • • (w druku ukazała się jako trzecia). Została napisana na konkurs ogłoszony przez Zysk i S-ka i otrzymała trzecią nagrodę.. • Bohaterką książki jest trzydziestodwuletnia Wiktoryna Sokołowska. Jest reporterką telewizyjną realizującą programy o morzu i innej tematyce. • Wika jako kobieta stanu wolnego, poświęca się swojej pracy z pełnym oddaniem. Jednak od czasu do czasu zdarzają jej się krótkotrwałe romanse. Pewnego razu po wizycie u ginekologa okazuje się, iż jest w drugim miesiącu ciąży. Pech w tym, że nie wiadomo do końca kto jest ojcem jej dziecka. Podczas wakacji Wiki przeżyła w krótkim czasie dwa romanse, więc kandydatów jest dwóch. Pierwszy to długoletni znajomy i kolega po fachu Stanisław. Połączył ich przypadkowy sex podczas szkolenia reporterskiego. • Drugiego amanta Wika poznaje podczas rejsu jachtem, na który zostaje zaproszona przez córkę Kapitana Królika- Darię. Towarzystwo na statku jest zróżnicowane wiekowo- rodzina Królikiewicza, jego znajomi oraz znajomi dzieci i wnuków. To właśnie za pośrednictwem dwudziestodwuletniego Karola- wnuka kapitana poznaje Jarka. Czas spędzony na rozmowach i tańcu zbliża ich do siebie i lądują w hangarze w celu miłosnych uniesień. Po rejsie ich znajomość urywa się. • Wiki za namową przyjaciela z pracy Pawła, postanawia rozmówić się z dwoma domniemanymi kandydatami na ojca dziecka. Paweł twierdzi, iż ojciec powinien wiedzieć, iż będzie miał dziecko. Sokołowska załatwia sobie wyjazd służbowy do Warszawy i tam umawia się ze Stanisławem, który oczarowany jest takim przebiegiem sprawy. Wiki wyznaje mu, iż jest w ciąży być może z nim. Niestety Stanisław zaprzecza całej sytuacji. Wyznaje, że jest bezpłodny a córeczki, które ma zostały adoptowane. • Wiktoryna postanawia rozmówić się z drugim amantem. Niestety tu o spotkanie nie jest już tak łatwo. Musi ponownie wybrać się w rejs statkiem. Podczas podróży dowiaduje się, iż Jurek jest wraz ze swą narzeczoną, która nie odstępuje go a krok. Play palą a panewce i Wika musi obmyślić inny plan. Zdobywa numer Jurka i umawia się z nim na spotkanie w Cafe 22. Niestety tam też Juro zabiera swą narzeczoną. Pozostaje zastosować trzecie wyjście: poinformowanie telefoniczne o ciąży i prośba spotkania. Jarek przyjmuje do wiadomości to co usłyszał i prosi o czas do namysłu. Po kilku dniach kontaktuje się z Wiki informując ją, że się żeni a co do dziecka żadnych praw sobie nie rości. • W międzyczasie kwietnie afera szprotowa podczas, której Wiktoria poznaje przystojnego Tymona- rybaka, o którym pisze artykuł i realizuje program. Tymon oskarżony jest o połów ryb kutrami duńskimi i sprzedaż ich za granicę (przez co jak owo wykorzystuje polskie limity połowu). Współpraca zbliża obojga do siebie, jednak nikt nie chce wykonać pierwszego kroku.Kilkudniowa przerwa w kontaktach rzuca zakochanych sobie w ramiona. Wiki przepracowuje się i trafia do szpitala, wtedy Tymon odwiedza ją i zapewnia o swym uczuciu. Wszystko zaczyna się układać do czasu, gdy na horyzoncie pojawia się żona Tymona (od kilku lat są w separacji;on mieszka w Świnoujściu a ona w Szczecinie). Kobita udaje pokrzywdzoną, kochającą żonę aby podczas rozwodu wyciągnąć jak najwięcej pieniędzy od męża. Łakomstwo i chęć zemsty popycha ją do nagrywania rozmowy ze spotkania z Wiką. Niestety reporterka jest czujna i wyłapuje pułapkę, po czym łapie w nią samą uzurpatorkę i zabiera taśmę. Po części dzięki niej, ciąży i znajomemu sędziemu Tymon dostaje rozwód. • Wiki mimo wysokiej już ciąży przeprowadza w Telewizji Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy, która zyskuje wielkie poparcie. Stan zdrowia wskazuje, iż musi trochę zwolnić i odpocząć dla zdrowia dziecka i swojego. Niestety pełna energii i pomysłów bierze na siebie kolejne zadanie- Jubileusz Istnienia Szczecińskiej Telewizji. Mimo ciężkiej, dwugodzinnej pracy zapina wszystko na ostatni guzik. Każdy punkt programu wypada znakomicie, gdy jednak przychodzi czas na Wiktorię i jej wypowiedzi dzieje się coś niesamowitego. Dziennikarce zaczynają odchodzić wody jednak udaje jej się zakończyć swoją sekwencję po czym zostaje odwieziona do szpitala. Kamery towarzyszą jej do samego końca. Widzowie są świadkami (oczywiście nie dosłownie) narodzin nowego członka telewizji. • Książka kończy się zaręczynami Wiki i Tymona. Wika wyznaje: "Wychodzimy za Ciebie natychmiast- Wika i Maciuś" • Powieść Moniki Szwai czyta się jednym tchem, niestety jednak czegoś w niej brakuje. Niektóre wątki są zbyt mało rozwinięte. Końcówka także zostawia wiele do życzenia. Spodziewałam się czegoś mocniejszego mimo to jednak polecam tym, którzy lubią lekką powieść z pozytywnym zakończeniem. • W książce bardzo raziła mnie postać głównej bohaterki. To, iż wdawała się w romansy, z którego powstało dziecko nie jest tak bolesne jak jej brak odpowiedzialności podczas ciąży. Często spotykamy się z wątkami, w których sięga po lampkę wina bądź szklankę piwa. Robi to notorycznie nie zważając jaki może mieć to wpływ na dziecko znajdujące się w jej łonie. Dobrze, że wokół niej kręcą się dobre duszę, które starają się ją odwodzić od spożywania alkoholu. Szczęście w tym, że dziecko mimo, iż rodzi się trochę przed czasem jest całkiem zdrowe. • Bohaterowie: • Wiktoryna- główna bohaterka, dziennikarka telewizyjna • Zula- ginekolog • Krysia- kierowniczka w tv • Paweł- operator kamery, kolega z pracy Wiki • Marek- kolega z pracy • Beret- kolega z pracy • Kapitan Królikiewicz- właściciel statku, organizuje rejsy dla bliskich i znajomych.Ojciec Darii. • Daria- przyjaciółka Wici, córka kapitana Królika • Karol- wnuk kapitana Królika • Marcin- kolega Karola • Jarek- kolega Karola, ojciec dziecka Wiktoryny • Stanisław Górski- kolega po fachu (dziennikarz), przygody kochanek Wici • Ewelina- właścicielka tawerny w wiosce na Wyspie Wolin • Walery- mąż Pani Eweliny • Tymon Wojtyński- przedsiębiorca rybacki, narzeczony Wiki; były mąż Ireny • Irena- ex żona Tymona • Mateusz- monter programów • Henio- producent • Państwo Sokołowscy- rodzice Wiktoryny • Amelia- (Mela) siostra Wiki • Krzysztof- szwagier Wiki • Bartek - siostrzeniec Wiki • Maciek- długoletni przyjaciel Wiki, po nim nadała imię swemu synowi; sympatyczny, miły i ułożony realizator programów • Roch- współtwórca programu o morzu • Pan Janek- właściciel • Babcia Helcia- kobieta lekko po 80-tce zajmująca się gospodarstwem rolnym, powstał o niej reportaż • Filip- redaktor- reżyser • Ewka, Marta, Wiesiu, Jurek- współpracownicy w telewizji • Pani Czesia i Pa Adam Karasie- właściciele leśniczówki, która odwiedziła Wiki z Tymonem. • Miejsca akcji: • Szczecin • Świnoujście • Wyspa Wolin • Warszawa • Dania: Kopenhaga, Kalundborg, Arhus, Thyboron

Czytając powieść pt "Ptasiek " Williama Whartona nie spodziewałam się, iż powstała jego druga część. Nie dociekałam, gdyż ciężko mi było przebrnąć przez pierwszą. Dopiero po kilkunastu latach ponownie natknęłam się na książki Whartona, dzięki sąsiadce, która mi je pożyczyła. Mimo, iż niewiele świtało mi w głowie o czym był ten znany "Ptasiek" postanowiłam przeczytać jego kontynuację i tak też się stało. • "Al" bestseler nie mniejszy niż jego poprzednik "Ptasiek" czytał się jednym tchem. Z każdą kartką byłam ciekawa dalszych losów bohatera. Nie zawiodłam się, wręcz przeciwnie. Powieść pokazuje nam jak wbrew wszystkiemu i wszystkim nasze dążenia do celu w końcu przynoszą rezultaty a życie staje się piękniejsze. • • Tytułowego bohatera Alfonso Columbato poznajemy, gdy zostaje wypuszczony ze szpitala psychiatrycznego, do którego trafia podczas służby wojskowej. Jako inwalida wojenny (70%) mimo młodego wieku otrzymuje rentę wojskową, należny żołd za okres pobytu w szpitalu oraz stypendium umożliwiające mu dalsze kształcenie na wybranej uczelni. • Dzięki doktorowi Weissowi zostaje wypisany ze szpitala jako szczęśliwy, niezagrażający nikomu człowiek bez skazy w postaci żółtych papierów. Po wyjściu postanawia odwiedzić dom rodzinny, jednak chce się do tego należycie przygotować. Wojsko opłaca mu przejazd do Filadelfii (jego rodzinnego miasta), jednak Al postanawia zmienić nieco plany i wysiada w Fort Dix. Tam dowiaduję się, że Armia prowadzi wyprzedaże rzeczy z demobilu i dzięki pomocy sierżantowi Waltersowi zakupuje Jeepa, który przemalowuje na żółto i nazywa "Motylkiem". Podczas kilkudniowego pobytu poznaję kilku kumpli, którzy pomagają mi uzyskać aktualne prawo jazdy a także skompletować ubrania i inne potrzebne do podróży po Ameryce rzeczy. Al pragnie na nowo poznać siebie i nauczyć się żyć.W trakcie podróży zastanawia się co tak naprawdę jest jego pasją i kim chciałby w życiu . Fascynują go motyle od A- Z i chciałby zostać z tej przyczyny biologiem, jednak bardziej pragnie je malować od momentu gdy larwy są oplecione kokonem aż do ich przeistoczenia. • Pierwszą dłuższą wycieczkę swym autem wykonuje do Filadelfii, odwiedza znane ulice i miejsca a także dom, w którym się wychował. Wieczorem wraca do życzliwego Waltersa i innych kumpli. Gdy już posiada wszystkie potrzebne rzeczy wyrusza w podróż po nieznane, ale najpierw chce pożegnać się ze starym Alem-Ptaśkiem. Cumberland Gump jest pierwszym celem na liście. To właśnie tam rozpoczęła się kariera wojskowa Columbato.

William Wharton urodził się w 1925 roku w Filadelfii, w rodzinie robotniczej. Z wykształcenia psycholog z zamiłowania malarz. Wiele lat pracował jako nauczyciel plastyki, jednak po przeprowadzce do Francji utrzymywał się z malarstwa. Jego kolejnym hobby było pisanie książek. • Gdy ujrzały one światło dzienne i stały się rozchwytywane Wharton porzucił uwielbiane do tej pory malarstwo i zajął się pisaniem. • Jego książki w większym stopniu zawierają przeżycia autobiograficzne, wykorzystuje w nich wiele wątków psychologicznych. • Książka "Tato" miała swoją premierę w 1981 roku.Zyskała wielka światową sławę i została zekranizowana w 1989 roku. • Głównym bohaterem książki jest John Tremont, którego poznajemy w trakcie podróży do rodzinnego domu po otrzymaniu depeszy o zdrowiu matki. John musi zaopiekować się swym ojcem w trakcie rekonwalescencji matki. Podczas pobytu spędza mile czas z ojcem, ucząc go dbania o dom i podstawowych czynności z tym związanych. Pobyt miał trwać kilkanaście dni jednak przedłużył się w czasie. Podczas gdy matka wraca powoli do zdrowia na zdrowiu podupada ojciec. Podczas badań okazuje się, że John Senior ma guza na pęcherzu. Podczas rozmowy z lekarzem młody Tremont prosi aby nie przekazywać ojcu całej prawdy, gdyż strasznie boi się on nowotworu (jego ojciec zmarł na raka). Niestety doktor Ethridge bagatelizuje sprawę i przekazuje Seniorowi całą prawdę. Niestety jak przewidywał John, ojciec źle przyjął tą informację. Poznanie prawdy spowodowało u starszego Tremonta wstrząs, po którym traci kontakt • ze światem. Zły stan zdrowia ojca przyczynia się do kolejnego ataku serca matki.Aby chronić rodzicielkę, rodzeństwo postanawia, iż jednym rodzicem będzie zajmować się Joan natomiast drugim John aż wszystko wróci do normy. • Niestety rekonwalescencja Johna Seniora jest długotrwała. Traci kontakt ze światem oraz z czynnościami fizjologicznymi a co z tym idzie konieczność hospitalizacji. W pewnym momencie John Jr. postanawia ubiegać się o zmianę lekarza prowadzącego, którym zostaje doktor Chad. Jego decyzja okazuje się słuszna. Z dnia na dzień z ojcem jest coraz lepiej. Pewnego dnia budzi się z letargu i zachowuje tak jakby był 20 lat młodszy; pełen energii i nowych pomysłów. • Wharton w książce "Tato" ukazuje dwutorowość akcji. Z jednej strony opisuje dom rodzinny i choroby rodziców z drugiej natomiast swą podróż z synem Billym do własnego domu. Relacja ojciec-syn jest tu bardzo ważna. W obu wątkach pokazuje jak ważne są więzi rodzinne. • Pewnego razu John Jr postanawia w końcu powrócić do domu, do swej żony i syna. Dużo czasu już spędził poza domem. Wyszukuje dobrego sposobu na powrót. Otóż korzysta z transportu auta do nowego właściciela. W podróży towarzyszy mu syn Billy. Podróż niestety nie odbywa się bez przeszkód (auto psuje się kilkakrotnie). Na szczęście docierają do celu w oznaczonym terminie, odbierają obiecaną gotówkę i udają się w dalszą drogę. • Podczas , gdy John Sr wraca do zdrowia jego żona postanawia wrócić do domu i swych obowiązków. Oczywiście każdy stara się ją wyręczać jak może aby nie obciążała serca. Nowe zachowanie męża wywołują u Betty złe emocje i podrażnienie. Matka jest kobietą lubiącą rządzić i wszystkich sobie podporządkowywać co źle odbija się na każdym członku rodziny. Ojciec nie umiejąc sobie z tym poradzić ucieka się do innego równoległego świata, w którym ma także rodzinę z czwórką dzieci. John Jr postanawia w tej sytuacji skonsultować sprawę z psychologiem. Po rozpoznaniu lekarz Delibro stwierdza, iż starszy Tremont choruje na schizofrenię i w momencie większego stresu przenosi się do swego drugiego życia w Cape May. Doktor uważa, iż przyczyną takiego stanu jest bliska ojcu osoba. Po konsultacjach z bliskimi Delibro oznajmia młodszemu Tremontowi, że osobą odpowiedzialną za stan ojca jest Betty i należy ich na pewien czas odseparować. Matka niechętnie się na to zgadza i początkowo to ona przenosi się do Joan. Jednak jej ciężki charakter, ciągłe wtrącanie się we wszystko powoduje wiele kłótni rodzinnych między Mario mężem Joann a Betty. Następuje zamiana ról i do córki wyprowadza się John Sr. Wszystko byłoby dobrze, gdyby Betty nie zaczęła ponownie mieszać i ingerować w życie swego męża. Pewnej nocy wykonuje do niego telefon, terroryzuje słowami i nakazuje wrócić do domu. Niestety negatywne emocje powodują, iż Tremont zapada w letarg i zostaje hospitalizowany. Po konsultacji psychologicznej z Delibro oraz doktorem Chadem dowiadujemy się, że stan ojca jest bardzo ciężki.Niestety mimo wszelkich starań nie powraca do zdrowia psychicznego i zostaje przeniesiony do domu opieki. • W pewnym momencie dwa odrębne wątki rodzinne splatają się ze sobą. John nie widząc już potrzeby przebywani w Kalifornii postanawia powrócić do swej żony. Jak już wcześniej się dowiadujemy podróżuje samochodem wraz z synem. Przed dostarczeniem auta zatrzymują się u znajomych Państwa Hillów aby zostawić swoje rzeczy. Gdy po nie wracają Rita wręcza Johnemu telegram, w którym napisane jest: "7 LIPCA TATO ZMARŁ DZISIAJ STOP POGRZEB PIĄTEK STOP TELEGRAFUJ NUMER LOTU STOP CAŁUJĘ JOAN." Po przeczytaniu telegrafu John przekazuje list Billemu i informuje go o ponownej podróży do Filadelfii. Następnie wypłakuje się w ramiona przyjaciółki. Ma żal do siebie, że tak łatwo odpuścił i wyjechał jednak czasu już nie wróci. Rita pomaga zabukować bilet po czym mężczyźni wyruszają w drogę. Podczas wspólnej rozmowy między ojcem i synem dochodzi do konfrontacji. Okazuje się, że Billy jest umówiony ze swoją dziewczyną za trzy dni w Paryżu pod płaczącą wierzbą na Ile de la Cite. Szczera rozmowa powoduje, iż John zwalnia syna z obowiązku uczestnictwa w pogrzebie. Przed terminalem rozstają się i każdy leci w swoją stronę. • "Tato"- ukazuje nam wzajemne relacje rodzinne, głównie między ojcem a synem ( John Sr-John Jr oraz John Jr- Billy), tworzą one silną więź, której żadne spory nie są w stanie zniszczyć. Wharton pokazuje, iż rodzina może liczyć na siebie w każdej sytuacji a jedynym czym może ich rozdzielić jest śmierć. • W książce spotykamy się z kilkoma miejscami akcji: • Paryż- obecny dom Johnego Jr • Filadelfia- dom rodzinny • Los Angeles- miejsce skąd odbierają auto do transportu • Vegas • Bryc- odbywają nocleg w kampingu • Utha • Kolorado • Glenwood Springs • Vail- tankowanie i śniadanie • Kansan • St Louis • i wiele innych miejscowości mijanych w podróży po Ameryce. • Bohaterowie powieści: • John Jr Tremont- główny bohater powieści, który został wzorowany na samym autorze. • William Tremont (Billy)- syn Johna Jr i Vron • Vron Tremont- żona głównego bohatera • Joanne- siostra Johna, szczęśliwa żona Marco • John Senior Tremont- ojciec głównego bohatera, chory na schizofrenię • Elizabeth Tremont (Betty, Bess)- matka Johna i Joanne, żona Johna Sr • Mario- mąż Joanne, z pochodzenia Włoch • Doktor Chad- lekarz prowadzący ojca głównego bohatera • Doktor Delibro- psychiatra od chorób wieku starczego • Rita Hill- przyjaciółka Johna z młodych lat • Pat Hill- przyjaciel Johna, mąż Rity • Doktor Ethridge- lekarz nieudolnie leczący Johna Sr Tremonta • Książkę polecam wszystkim lubującym się w powieściach Williama Whartona ale i także każdemu z osobna. Zawiera ona wątki uniwersalne i ponadczasowe dotyczące rodziny, więzi a także starości i umierania. • Kilka wartych uwagi cytatów zawartych w książce: "Starzy jesteśmy wtedy, kiedy większość ludzi wolałaby, żebyśmy już nie żyli." • • "W podróżowaniu fantastyczne jest między innymi to, że człowiek przekonuje się, ilu jest na świecie dobrych, uczynnych ludzi".