Po tej książce spodziewałam się o wiele więcej. Po pierwsze przez to, że Lise Jewell znałam do tej pory jedynie z obyczajowych, chwytających za serce książek, które czytałam jako nastolatka i wierzyłam, że w kryminałach odnajdzie się tak samo dobrze. Po drugie – przez dosyć szeroką promocję tej książki nie tylko wśród bookstagramerów, ale też cenionych przeze mnie pisarzy. Niestety, książka zbytnio mnie nie wciągnęła, mimo, że wiele rzeczy jest tu zrobionych całkiem zmyślnie i poprawnie. Mamy tajemnicę sprzed lat, motyw sekty, niewyjaśnione morderstwo… Zabrakło jednak jakiejś iskry, która sprawiłaby, że całkowicie zatracę się w tej powieści, lub chociażby poprowadzenia historii w sposób bardziej wciągający. To dobra książka, ale nie nastawiajmy się ani na wartką akcję, ani na trzymający w napięciu kryminał. Tak, o, do przeczytania pomiędzy bardziej istotnymi pozycjami. Na pewno dam jeszcze szansę innymi kryminałom Lisy, by sprawdzić czy tylko tu nam razem nie zagrało. 6,5/10 • Libby w swoje 25te urodziny dostaje informacje o tożsamości swoich biologicznych rodziców, oraz dowiaduje się, że jest prawdopodobnie jedyną dziedziczką ich posiadłości. W tym samym czasie poznajemy narrację innej kobiety, która ostatkiem oszczędności próbuje wrócić do domu po długiej tułaczce zagranicą, gdzie chce zostawić za sobą bolesne wydarzenia ostatnich lat. Czemu po tylu latach kobieta postanawia wrócić do miejsca, w którym 25 lat temu znaleziono trzy martwe ciała i co tak naprawdę łączy ją z Libby?

Miałam bardzo mieszane uczucia do sięgania po kolejną książkę Sally Rooney po „Normalnych ludziach”, w których ledwo dotarłam do końca. Jednak ku mojemu zaskoczeniu „Rozmowy z przyjaciółmi” odczarowały mój sceptyczny stosunek do tej autorki. Oczywiście wciąż mamy tutaj fabułę, która zdaje się być „o niczym”, po prostu wyciętym skrawkiem z życia trojga osób, jednak tutaj bohaterowie zdając się być bardziej racjonalni i (nomen omen) normalni niż w poprzedniej powieści. Wciąż jednak jest to książka bardzo specyficzna i nie każdemu przypadnie do gustu. Opowiada historię dwusiesto-kilku letniej Frances, której życie kręci się jedynie między przyjaźnią ze swoją ex a wieczorkami poetyckimi, na których występuje. Wszytsko zmienia się jednak w dniu kiedy Frances poznaje popularną i obytą na salonach parę – Melissę i Nicka. Od tej pory dziewczyną targają nieznaje jej dotąd uczucia – od fascynacji, po zazdrość a nawet zawiść wobec nowopoznanych znajomych z którymi zaczyna spędzać coraz więcej czasu. Uwikłana w tą relację nie jest do końca pewna które z tej dwójki zajmuje bardziej jej myśli i dokąd tak naprawdę doprowadzi ta niezbyt zdrowa relacja. 7/10

Sięgnęłam po tę książkę chyba tylko dlatego, że okładka przyciągnęła mój wzrok. Spodziewałam się po niej lekkiej i zabawnej obyczajówki w stylu ‘Beach Read” i w sumie coś na ten kształt dostałam. Jest tu jednak o wiele mniej wątku romantycznego (co jest plusem) a więcej wątków paranormalnych oraz krytycznego spojrzenia na dzisiejszy świat social-mediów ( co akurat było dla mnie dużym zaskoczeniem, zaraz obok faktu, że to pierwsza część większej serii a nie zamknięta historia). Poniekąd klimatem przypominała mi odrobinę serię o Ruby Redfort, jednak zdecydowanie dla tej książki targetem jest trochę starsza publika. • Historia rozpoczyna się w momencie, kiedy główna bohaterka – April May trafia w środku nocy na gigantyczną rzeźbę, która pojawiła się znikąd w centrum Nowego Jorku. Dziewczyna w towarzystwie swojego kumpla postanawia nagrać zabawny filmik dokumentujący nową „ozdobę” miasta i wrzucić go do sieci. Na drugi dzień okazuje się, że przez te kilka godzin nagranie stało się viralem, a April jest pierwszą osobą, która wrzuciła materiał z monumentalnym gigantem, którego podobizny pojawiły się nagle także w innych częściach świata. Od tej pory życie dziewczyny i jej kumpla wywraca się do góry nogami, nie tylko z powodu ich nagłej sławy, ale także dlatego, że tak naprawdę nikt nie ma pojęcia czym są tajemnicze rzeźby oraz w jakim celu zostały ustawione w różnych zakątkach globu. • Przez historię płynie się szybko, jest lekka, choć widać, że autor starał się przemycić w niej głębszy przekaz jeśli chodzi o ślepe podążanie za „gwiazdami internetu’, które jest w dzisiejszych jest niestety na porządku dziennym. Historia nie wciągnęła mnie na tyle, by wyczekiwać kolejnej części cyklu, ale być może w przyszłości sięgnę po nie w ramach odskoczni do czegoś z lżejszej półki. 7/10

To jedna z gorszych książek minionego roku, czyli dziś niepolecajka. Widząc okładkę – liczyłam na typowy dla mnie przerywnik literacki w postaci lekkiego, trochę naiwnego lecz wciągającego thrilleru z gatunku domestic noir. Nawet nie zrażałam się tytułem (mając w myślach całkiem dobrą „Teściową” czy „Dobrą siostrę”, które niepotrzebnie „oceniłam po okładce”). Jednak tu zabrakło wielu rzeczy, by tę książkę nazwać dobrą (a nie mam w tym gatunku zbyt wygórowanych oczekiwań!). Chyba najbardziej w oczy (i w uszy bo słuchałam jej w audio) kłuł język. Nie wiem, więc czy zarzuty kierować mam do pisarki czy też do tłumacza (a może jednak po prostu do lektorki?). Płytkie dialogi, nachalne używanie słowa „mizogin” czy „chinosy” powtarzające się co chwilę oraz zakończenie, które było twistem zupełnie wypranym z emocji. Wiem, że po takim wstępie nie spodziewacie się tu usłyszeć niczego dobrego, jednak uważam, że sam pomysł na fabułę był całkiem trafiony- gorzej po prostu z wykonaniem, za czym automatycznie idzie rozczarowanie czytelnika. Jak już przymierzacie się do tej pozycji to może po prostu sięgnijcie po jej papierową wersję, a nie audiobook. 4/10 • Fabuła opowiada o Rebecce, która na pogrzebie swojej tragicznie zmarłej przyjaciółki spotyka po raz pierwszy jej męża i pasierbicę, których znała jedynie z korespondencji z Nicole. Przez odległe miejsce zamieszkania, oraz wątpliwości co do domniemanego samobójstwa Nicole , jakie targają kobietą Rebecca postanawia zatrzymać się na jakiś czas u Richarda i jego córki. Z czasem czuje się tak, jakby zajmowała miejsce swojej zmarłej koleżanki, a im dłużej przebywa w towarzystwie jej rodziny, tym bardziej czuje, że coś jest bardzo nie w porządku…

Czy zast­anaw­iali­ście­ się kiedyś co dokładnie staje się z naszym ciałem po śmierci? Czy mimo zgonu wciąż będą rosły nam włosy? A co jeśli w pewnym momencie nasz grób rozkopie dzikie zwierzę? No i czy to prawda czy można zachować cząstkę bliskiej osoby w postaci wisiorka lub innej biżuterii? Na te i wiele innych pytań odpowiada nam Caitlin Doughty – właścicielka domu pogrzebowego oraz była pracownica krematorium. Ta książka to świetny „oswajacz” z trudnym tematem jakim jest śmierć dla dzieci i dorosłych. Wszystkie rozdziały opisane są z lekką dozą humoru i poruszają kwestie przede wszystkim biologiczne, a także prawne w sposób przystępny dla każdego. Do tego zawierają świetne ilustracje autorstwa Dianné Ruz, pozwalające podejść do kwestii śmierci z małym przymrużeniem oka. Osobiście bardzo polecam! 😊 8/10