Nie wiem, jaką ocenę wystawić ponieważ nie przeczytałam całej książki (dobrnęłam do około 100 strony). Powieść nie pochłonęła mnie, drażnił mnie styl narracji - pociętej, z przeskokami. Przepiękna okładka, miejsce akcji i tyle. Czytałam i czekałam na to "coś". Niestety do mnie opowieść Rosie Thomas nie przemówiła.

Dość przeciętna pozycja. Przeczytałam, ale bez specjalnego zachwytu. Coś mnie w tej książce raziło. Parę zwrotów akcji, bohaterowie tacy nijacy, ogólnie na pewno są lepsze pozycje z tego gatunku.

Bardzo mnie zainteresowała ta historia. Wątek kryminalny połączony z okultystycznym niespotykane połączenie. Autorka ma dość dobry styl i przyjemnie się ją czyta. P. Rudnicka napisała tą książkę w wieku 22 lat, co bardzo mnie bardzo zaskoczyło. Jest kilka ale, przede wszystkim nie wszystkie wątki zostały do końca wyjaśnione, nie chcę zdradzać jakie, bo musiałabym zdradzić treść książki. Postacie i ich zachowanie mało realne. Ogólnie przyjemne czytadło, ale nie zainteresowałam się na tyle, aby czytać następne powieści p. Rudnickiej.

Książka mnie męczyła, przebrnęłam przez 1/3 treści i dalej nie miałam ochoty na lekturę. Porównywanie jej do "Przeminęło z wiatrem" czy "Służących" to nieporozumienie. Książki łączy tylko temat, reszta czyli poziom sprawności pióra, dialogi itp. to już inna liga. Nie polecam.

Mam wrażenie, że książce sztucznie nadano objętości poprzez dużą czcionkę, marginesy, często rozdział kończył się na połowie strony. Sympatycznie się czytało, ale jak dla mnie wszystko było za bardzo przewidywalne i przesłodzone. Mimo wszystko jako lekturę lekką, odprężającą polecam. Co mnie lekko denerwuje to, że z pewnością będzie kolejna część. Ta moda na cykle...