Czytając tę książkę naprawdę ma się ochotę wstać i z marszu wyruszyć w nieznane, by odkrywać, odczuwać dreszcze emocji, błądzić, podziwiać, oderwać się od codzienności... A to wszystko za sprawą niezwykłej lekkości języka jakim posługuje się autor. • Wojciech Cejrowski świetnie opowiada o swych podróżach w programach telewizyjnych, ale ten sposób relacjonowania wydarzeń potrafił także przenieść na papier. Na każdej stronie prosty,bezpośredni język, potężna dawka humoru. Po kilkunastu kartkach czytelnik zostaje wciągnięty w bieg wydarzeń i z trudem powraca do rzeczywistości, kiedy okazuje się, że to już koniec przygody, a za oknem świta:). • Tę pozycję przeczytałam jednym tchem, a ponieważ odczuwałam niedosyt, pochłonęłam zaraz kolejne dwie książki autorstwa,,Gringo". Teraz czekam z niecierpliwością na kolejną. • Na koniec wspomnę o bardzo zabawnym, a zarazem pomysłowym sposobie ,,zwerbalizowania" trudnych do wyrażenia odczuć, jakim posłużył się podróżnik w jednej z książek. Kiedy czytając natraficie na luki w tekście, czyli niemal białe strony z kilkoma tylko powtarzającymi się znakami graficznymi, które zjeżdżają z góry na sam dół, nie martwcie się, to nie błędy drukarskie, tylko jedno ze wspomnień autora. Warto zajrzeć do środka by je poznać. Najlepiej zaś, przeczytać wszystkie trzy książki. Polecam gorąco.

Ile wart jest człowiek? Po przeczytaniu tej książki mogę stwierdzić, że o wartości człowieka decyduje wiele czynników. Ojciec Zany i Nadii, dużo wyżej od córek cenił tradycję i kulturę, w której się wychował. Dla niej poświęcił młodość, niewinność, szczęście, uczucia i bezpieczeństwo swych dzieci. Wywiezione podstępem do Jemenu angielskie nastolatki, stają się ofiarami intrygi matrymonialnej uknutej przez ojca. Sprzedane jako żony dla młodszych od siebie chłopców , wiodą przez wiele lat ciężkie życie z dala od bliskich. W prymitywnych warunkach, w ciągłym upokorzeniu , któremu towarzyszy przemoc fizyczna i seksualna, starają się zachować resztki godności , a przede wszystkim walczyć o wyzwolenie. Zana nie dała się złamać. Znała swą wartość i wygrała walkę o wolność. Teraz walczy o siostrę.

Niepozorna książeczka, traktująca o sprawach niezwykle ważnych, a napisana w sposób niepoważny. Autor z dużą dawką humoru opisuje swoje własne zmagania rodzicielskie. • Bycie rodzicem, to nie lada wyzwanie, można powiedzieć szkoła przetrwania dla najodważniejszych. • W książce tej nie znajdziecie porad, ani przepisu na to jak być idealnym rodzicem. Czemu więc, ma ona służyć? Myślę, że dla przyszłych rodzicieli, to okazja by przyjrzeć się życiu codziennemu młodego tatusia i mamusi. Dla profesjonalistów, czyli czynnych rodziców, to taka forma refleksji, a może pocieszenia, że nie jesteśmy sami na placu boju. Polecam.

Domowy obóz koncentracyjny,to pierwsza myśl jaka przyszła mi do głowy, gdy skończyłam czytać ,,Dziecko zwane niczym". • Cudem jest, że możemy ją czytać, cudem jest, że Dave ją napisał, cudem jest, że przeżył w piekle za Ziemi jakie zgotowała mu matka. • Ta książka, to wstrząsające wspomnienia ofiary przemocy domowej. Trudno uwierzyć, że człowiek jest w stanie posunąć się do tak brutalnych czynów wobec drugiej istoty ludzkiej, wobec dziecka, wobec własnego dziecka. Jednak, to okrutna prawda. Każdemu polecam tę książkę. Myślę, że pod jej wpływem, człowiek staje się bardziej wrażliwy na los innych i czujny na przejawy przemocy domowej we własnym środowisku. • Za zamkniętymi drzwiami domu autora działy się rzeczy potworne. Najbardziej zapadła mi w pamięć ,, komora gazowa " w której chłopiec często przebywał. Na czym to polegało, przeczytajcie sami.