Ta książka to nie romansidło. • Opisuje romans niezwykły. • Subtelna. • Polecam.

Ta książka ma w moim domu swoją historię. • Dostałam ją "za bardzo dobre wyniki w nauce i wzorowe zachowanie" :-) w klasie 5 szkoły podstawowej; był to rok, chyba 1983. Ten kto podarował mi tę książkę, jeśli zrobił to świadomie, to był bardzo mądry. Dziękuję. Cóż ja mogłam rozumieć. • Zabierałam się wtedy do książki ze dwa razy, może nawet trzy. Ona była po prostu za trudna. Leżała na półkach, wędrowała ze mną w kartonach, znów leżała na półkach. • Dopiero dziś rozumiem, o czym tam napisał autor. • To zbiór opowiadań, który uzupełni wiedzę o codziennym życiu w czasach kiedy jeszcze Ostrów, Sokal, Bełz, Buczacz były polskie. Ale żeby to rozumieć, trzeba troszeczkę zainteresować się historią. Szczególnie polecam. • Cyceron podobno powiedział, że kto nie zna historii, cały czas jest jak dziecko. No i właśnie gdy dzieckiem byłam, nie rozumiałam o czym ta książka traktuje. Dziś rozumiem i polecam bardzo, warto poczytać te krótkie opowiadanka.

Jest to praca naukowa, dlatego polecam szczególnie. Autor jest badaczem sprawy, a ten krótki raport jest opatrzony w szereg ciekawych przypisów z dokumentami, tłumaczonymi stenogramami i korespondencją pomiędzy decydentami krajów zaangażowanych w walkę z Hitlerem. Dowiesz się o tej drugiej odsłonie dramatu gdy sprawa jest zakłamywana i wykorzystywana do gry przeciw Polsce w trakcie II Wojny Światowej. Doskonałe, zwięzłe uzupełnienie wiedzy o tym momencie naszej historii. Taka wiedza wiele rozjaśnia i poszerza perspektywę patrzenia również na dzień dzisiejszy i sytuację w kraju.

Rodzina Cieślaków stanowi łącznik pomiędzy akcją toczącą się współcześnie i w przeszłości, ale zajmuje chyba najmniej miejsca w tej części. Jako główną postać wskazałabym Grażynę Toroszyn (młodziutką, zakochującą się w przystojnym, dystyngowanym przedsiębiorcy - ojcu koleżanki ze szkoły - czy jej uczucie może być odwzajemnione?) vel Ginę Waylen - dojrzałą kobietę wymarzonego sukcesu oraz rodzinę Zajezierkich i historię Pawła - nieślubnego potomka hrabiego Tomasza Zajezierskiego. Autorka przypisem do cytatu prawie odsyła czytelnika do rzekomo istniejących pamiętników Giny Waylen - oczywiście dałam się nabrać i szukałam tę postać oraz inne nazwiska z jej otoczenia, w Wikipedii :-)) • Czyta się tę część wspaniale. Ciekawe opisy zwyczajów, strojów, nastrojów, wśród szlachty, ziemian oraz chłopów na tle politycznym i społecznym. • Na końcu już losy bohaterów z przeszłości i z teraźniejszości łączą się, pojawia się siwy Adam Toroszyn (jedną stronę wcześniej siedemnastolatek) i nie może odwrócić wzroku od wnuczki Celiny Hryć - dlaczego?? A zakończenie zachęca bardzo do sięgnięcia od razu po część następną, właściwie kończy się w środku ujęcia :-) • Polecam jako lekkie czytadełko.

Doskonała do rodzinnych spacerów po Krakowie. W słoneczny dzień, weź książkę pod pachę, spójrz na zamieszczone mapki, wybierz trasę/y i odwiedzaj ważne historycznie miejsca i zakątki Krakowa, zatrzymując się i oddając lekturze, ilustrowanej, bogatej w ciekawostki, krakowskie legendy i zagadki o mieszkańcach grodu. Książka podzielona jest na "dziesięć spacerów". Spacerując z dzieckiem, w zależności od jego wieku, łatwo jest wybrać odpowiednie informacje: legendy i obrazki lub dojrzałą i fachową wiedzę. Jest bardzo atrakcyjnym przewodnikiem po Krakowie i okolicach ( również: Tyniec, Ojców, Niepołomice, Czerna, Wieliczka i inne) Panią Annę Chachulską miałam przyjemność poznać osobiście i wysłuchać jej cennego wykładu. Panią Ewę Stadtmuller również słuchałam podczas spotkania autorskiego z dziećmi w moim domu kultury. Polecam jako autorki i fachowców w swoich dziedzinach.