„Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi” to książka napisana przez Rafała Kosika i druga część serii o przygodach trójki przyjaciół. Czytałem ją jako lekturę szkolną i uważam, że jest ciekawsza, bo dzieje się w niej wiele akcji i tajemnic. • Głównymi bohaterami są Felix, Net i Nika. Każdy z nich jest inny. Felix jest logiczny, Net zajmuje się komputerami, a Nika jest odważna. W tej części szczególnie widać, że potrafią ze sobą współpracować, nawet w bardzo trudnych sytuacjach. • Akcja książki toczy się głównie w Warszawie i dotyczy tajemniczego gangu niewidzialnych ludzi. Bohaterowie zauważają, że w mieście dzieją się dziwne rzeczy — znikają przedmioty, a przestępcy wydają się niewidoczni. Felix, Net i Nika postanawiają rozwiązać tę zagadkę, ryzykując własne bezpieczeństwo. • Najbardziej podobało mi się to, że książka łączy science fiction z normalnym życiem nastolatków. Są tu szkoła, nauczyciele i codzienne sprawy, ale też nowoczesna technologia i niebezpieczne przygody. Dzięki temu książkę czyta się z zainteresowaniem. • Według mnie autor dobrze pokazuje, jak ważna jest przyjaźń i zaufanie. Bohaterowie często muszą polegać na sobie nawzajem, a bez współpracy nie poradziliby sobie z zagrożeniem. • Jest dużo dialogów i śmiesznych sytuacji. Moim zdaniem to jedna z lepszych książek młodzieżowych, bo nie jest nudna i jest interesująca i tajemnicza. • Podsumowując, „Felix, Net i Nika oraz Gang Niewidzialnych Ludzi” to bardzo ciekawa książka, którą warto przeczytać. Poleciłbym ją szczególnie młodzieży, która lubi przygody, zagadki i nowoczesne technologie.

„Bracia Lwie Serce” to książka napisana przez Astrid Lindgren. Czytałem ją jako lekturę i była naprawdę interesująca, jednocześnie smutna, wzruszająca i pełna odwagi. • Głównymi bohaterami są dwaj bracia: Jonatan i Karol (którego nazywają Sucharkiem). Karol jest słaby i chory, a jego starszy brat ciągle się nim opiekuje. Już na początku książki Jonatan ginie, gdy ratuje swojego małego brata w czasie pożaru. Później trafiają do magicznej krainy Nangijali, gdzie zaczyna się ich prawdziwa przygoda. • W Nangijali muszą zmierzyć się ze złem, walczyć o wolność i pomagać innym ludziom. Najbardziej podobała mi się postawa Jonatana, bo był odważny, dobry i zawsze chciał chronić młodszego brata. Karol też pokazał, że potrafi być odważny, nawet jeśli się boi. • Książka ma też wiele pięknych i wzruszających momentów. Najbardziej zapadła mi w pamięć końcówka - Jonatan był sparaliżowany i poprosił Sucharka, żeby go zrzucił do dużej dziury i, żeby sam tam skoczył, i to robią. Pokazuje to, jak ważna jest miłość między rodzeństwem i to, że dla bliskiej osoby można zrobić naprawdę wszystko. • Podobał mi się też sam świat Nangijali - pełen przygód, tajemnic i niebezpieczeństw. Dzięki temu książkę czyta się łatwo i z zainteresowaniem, bo ciągle coś się dzieje: walka ze złem, ucieczki, ukrywanie się, pomaganie innym. • Moim zdaniem „Bracia Lwie Serce” to jedna z ciekawszych i bardziej poruszających lektur. Uważam, że naprawdę warto przeczytać tę książkę, zwłaszcza jeśli ktoś lubi historie pełne przygód.

„Pan Tadeusz” to epopeja narodowa napisana przez Adama Mickiewicza. Czytałem tę książkę jako lekturę i była bardzo trudna do zrozumienia i czytania, bo jest napisana wierszem, ma dużo opisów, jest dużo porównań i archaizmów, ale historia była interesująca. • Akcja dzieje się na Litwie, w Soplicowie, na początku XIX wieku. Głównym bohaterem jest Tadeusz Soplica, który wraca ze szkoły do domu swojego stryja - Sędziego. Tam poznaje różne postacie i wplątuje się w spór między dwoma rodami: Soplicami i Horeszkami. • Jedną z ciekawszych postaci był Jacek Soplica, który występował jako ksiądz Robak. Jego historia była moim zdaniem najciekawsza, bo okazało się, że nie był tylko zwykłym zakonnikiem, ale kimś, kto chciał odkupić swoje winy i walczył za ojczyznę. Ta część była dla mnie najbardziej wzruszająca i dała mi do myślenia. • Podobało mi się to, że w książce bardzo dokładnie opisane są polskie tradycje, na przykład polowanie, grzybobranie czy uczta. Dzięki temu można sobie wyobrazić, jak ludzie kiedyś żyli. Chociaż czasami te opisy były za długie. • Najbardziej podobała mi się scena polowania na niedźwiedzia, gdy ksiądz Robak uratował Tadeusza i Hrabiego. Te momenty były dynamiczne i ciekawe. • Podsumowując, „Pan Tadeusz” nie był moją ulubioną lekturą, ale nie był też aż taki zły. Cieszę się, że ją przeczytałem, bo lepiej rozumiem historię i kulturę dawnych czasów. Najbardziej mi się nie spodobało to, że jest tam naprawdę dużo opisów i słów, których już nikt nie używa, a także porównań i przysłów, które trudno było zrozumieć.

„Ania z Zielonego Wzgórza” to książka napisana przez Lucy Maud Montgomery. Czytałem ją jako lekturę i mi się spodobała. W niej jest dużo humoru, ciekawych sytuacji i fajnych bohaterów. • Główną bohaterką jest Ania Shirley - rudowłosa dziewczynka, bardzo lubiła rozmawiać, wrażliwa i z ogromną wyobraźnią. Zostaje przypadkowo adoptowana przez rodzeństwo - Marylę i Mateusza Cuthbertów, którzy mieszkają na Zielonym Wzgórzu. Początkowo nie chcieli dziewczynki, tylko chłopca do pomocy, ale z czasem Ania tak ich do siebie przekonuje, że nie wyobrażają sobie życia bez niej. • W książce najbardziej podobało mi się to, że Ania ma niesamowitą osobowość. Cały czas coś jej się przytrafia - raz zafarbuje sobie włosy na zielono, innym razem rozbije tabliczkę na głowie Gilberta, bo nazwał ją „marchewką”. Jej reakcje są często przesadzone, ale przez to zabawne i sprawiają, że książkę czyta się z uśmiechem. • Ania uczy się też, jak radzić sobie z trudnościami. Nie miała łatwego życia, a mimo to nie poddawała się i zawsze starała się znaleźć coś dobrego nawet w trudnych chwilach. Podobała mi się jej przyjaźń z Dianą - była szczera i prawdziwa. • Bardzo lubiłem też postać Mateusza, bo był spokojny i zawsze wspierał Anię, nawet gdy Maryla się na nią złościła. Dzięki temu Ania czuła się tam naprawdę jak w domu. Fajnie było obserwować, jak Maryla, która na początku była surowa, powoli zaczynała darzyć Anię ogromną miłością. • Ta książka pokazuje, że każdy może zmienić swoje życie, nawet jeśli zaczyna z trudnej sytuacji, i że warto wierzyć w siebie. Ania swoim uporem, pracowitością i talentem pokazała, że marzenia mogą się spełnić, jeśli naprawdę się staramy. • Uważam, że „Ania z Zielonego Wzgórza” to ciekawa książka i można się przy niej pośmiać. Myślę, że warto ją przeczytać.

„Hobbit, czyli tam i z powrotem” to powieść napisana przez J.R.R. Tolkiena. Czytałem ją jako lekturę i mi się spodobała, chociaż ma dużo stron. Historia jest ciekawa i pełna przygód. • Głównym bohaterem jest Bilbo Baggins - hobbit, który mieszka w spokojnej norce. Jest bardzo leniwy i nigdy się nigdzie daleko nie wybiera. Ale wszystko się zmienia, kiedy zjawia się u niego czarodziej Gandalf i trzynastu krasnoludów. Namawiają Bilba, żeby poszedł z nimi w podróż po skarb pilnowany przez smoka Smauga. Bilbo sam na początku nie wierzy, że się do tego nadaje, ale jednak decyduje się ruszyć z drużyną. • W książce podobało mi się to, że Bilbo zmienia się z takiego zwykłego, trochę bojaźliwego i leniwego hobbita w odważnego bohatera, który kilka razy ratuje całą wyprawę. Najbardziej zapadła mi w pamięć scena, kiedy spotyka Golluma i rozwiązują zagadki w ciemnej jaskini. To było naprawdę interesujące i intrygujące. • Dużo fajnych momentów było też wtedy, gdy drużyna walczyła z pająkami w Mrocznej Puszczy albo kiedy uciekali z zamku elfów w beczkach. Fajny i interesujący był moment, kiedy drużyna została zaatakowana przez wielkie pająki w Mrocznej Puszczy. Wszyscy krasnoludowie byli owinięci w pajęczyny i nie mogli się ruszyć, a Bilbo był jedynym, który jeszcze był wolny. Mimo że się strasznie bał, postanowił im pomóc. Walczył z ogromnym pająkiem zupełnie sam, używając tylko miecza i sprytu. Udało mu się go pokonać, a potem jeszcze odciągnął pozostałe pająki i uwolnił krasnoludów. • Na końcu, kiedy Bilbo wraca do domu, widać, że stał się zupełnie inną osobą niż na początku. • Uważam, że „Hobbit, czyli tam i z powrotem” to bardzo ciekawa książka i warto ją przeczytać, nawet jeśli ktoś nie za bardzo lubi fantasy. Jest w niej dużo przygód, humoru i momentów, które trzymają w napięciu. Myślę, że spodoba się osobom, które lubią światy pełne magii, dziwnych stworzeń i różnych niezwykłych, i interesujących wydarzeń.