Książka z pozoru niepozorna, okazała się bardzo ciekawą lekturą. Autorka pisze ciekawie, i rzeczywiście konfrontuje się z wieloma swoimi, i jak się okazało również moimi wyobrażeniami na temat Afganistanu i jego mieszkańców. Szczególnie podobały mi się fragmenty poświęcone (nie takim zawsze szlachetnym) mudżahedinom i okresowi przed pierwszym przejęciem władzy przez Talibów.

Książka jest lekko i bardzo przystępnie napisana. Czyta się ją błyskawicznie, ale jednak trochę rozczarowuje. Mianowicie, autorzy szeroko opisują jedynie szkolenie Sylvii Rafael i początki jej pracy w Mosadzie, oraz jej ostatnią, nieudaną zresztą misję. Przez całą książkę czytamy o Sylvii jako o wybitnej agentce wywiadu, chciałoby się wiedzieć więcej , na czym ta wybitność polegała. Niestety, z niniejszej książki się tego nie dowiemy. • Podobało mi się, za to, że równolegle do dziejów Sylvii opisywane są losy Ali Hasana Salameha, przywódcy Czarnego Września, którego wytropienie było jednym z zadań Sylvii Rafael.

Powieść już klasyczna, wielowątkowa, z liczną rzeszą różnorodnych bohaterów, sama zaś akcja rozgrywa się obszarze trzech kontynentów. Pomysłowości i rozmachu autorowi trudno odmówić. • Jak dla mnie tych wątków i postaci jest jednak zbyt wiele, przez co, gubi się w tym wszystkim postać samego tytułowego Wielkiego Rybaka, czyli oczywiście Św. Piotra. • Książkę czyta się jednak szybko, i nie bez przyjemności. Mieszkańców Soniny powinny szczególnie zainteresować fragmenty poświęcone Św. Janowi Chrzcicielowi.