Świetna i tyle

Historia ciekawa, wciągająca, Warszawski świat mafijny lat 90 tych i uwikłane losy młodego człowieka, który nie miał z tym światem nic wspólnego. Do czasu.. • Książka ma ok 500 stron, 400 świetne , a na końcówce trochę się pogubiłam. Miałam wrażenie że czytałam Behawioryste Mroza, dylematy, wybory i takie tam dziwne historie. Trochę jakby skleił dwie książki w jedno...🤔 • Gdyby nie ostanie 100 stron dla mnie to byłoby 10/10.

Namówiona recenzjami sięgnęłam pierwszy raz po tę autorkę. • Książka dobra, bardziej traktuję ja jako obyczajowkę niż kryminał. Bardziej wciągająca była dla mnie postać samej głównej bohaterki, to jak na jej psychice odbiły się wydarzenia z dzieciństwa niż śledztwo pary milicjantów: ciężkie opieszałe i bez większych motywacji. Ale chyba tak to kiedyś wyglądało. Fajnie było powrócić to czasów bez telefonów, czasem bez tv, z puszkami po napojach z Pewexu na regale, plakatach zespołów na ścianach. Bardzo szybko zgadłam też kto jest zbrodniarzem, wyczułam go jak tylko się pojawił na kartach książki.

Cóż... Nie jest to hit na miarę trylogii z Igorem Brudnym, ale było coś w tej Matni że chciałam ją czytać, czasem trochę monotonna ale wciąż intrygująca. Zakończenie dość przewidujące, ale na koniec szpila autora😉 do obecnych rządów w kwestii LGBT👍 dla mnie 7/10

Świetna. • Chyba pierwszy raz czytałam sensację, w której nie ma pozytywnych bohaterów. To historia porachunków zawodowego złodzieja z mafią. Chociaż ten złodziej nie był taki zły 🤔, w sumie fajny facet, fajne relacje ma z byłą żoną i dziećmi a to już dużo 😉 Bardzo mi się podobała, nie mogłam się oderwać. Polecam