Niezwykła historia która przeplata się miedzy 1901 a 2011 rokiem. Takie historie są dla mnie ulubione gdyż czasy dawne i współczesne przeplatające się niezwykle czytelnie są tym co lubię. Wydarzenia tworzące historie czyjegoś życia opisanego i przedstawionego na stronach tej powieści, dają obraz jak wiele znaczy siła charakteru i miłości do dziecka, i nie tylko. Jak czyjeś marzenia znajdują szansę zaistnienia i spełnienia. Oraz jak niewiele trzeba do szczęścia. I co jest największym skarbem dla ...ale tu polecę sięgnąć po tę książkę i pozwolić sobie na chwilę z tą niezwykłą historią o Isabelli i Libby.

Jak trudno przyjąć do świadomości, że choroba jaka dla ciebie stała się wyrokiem pochłonie twoją niezależność, i sprawi, że bliscy albo potraktują cie z miłością lub z przymusu zostaną i będą się tobą zajmować....przerażające, pomimo, że nie ta choroba mnie dopadła ...mój los jest też podobny, nadejdzie czas gdy będę zależna od innych. • Ta książka może otworzyć oczy na problem z chorobami które zabierają pamięć, sprawność, niezależność a najgorsze, że postępują powoli i nie wiadomo kiedy nastąpi to najgorsze. Smutne i bardzo prawdziwe jak czuje się pacjent a jak opiekun...w tym wypadku maż, dzieci.

Warta przeczytania. O niezwykłej przyjaźni, miłości i chorobie która zabiera pamięć i godność. Zabawna, momentami bardzo i smutna, szczególnie na koniec. Polecam.

Czegoś mi brakło ....taka jakby nie dopracowana...niedokończona, jako debiut...na bazie autentycznego wydarzenia ...domysły jak było ....jako historyczne pokazanie mody,zachowań,podziału na klasy....ok ale tego sporo w innych pozycjach książkowych o lepszym odbiorze. To moje odczucie ale dla ciekawych polecam.

Zaczęłam od książki "Purpurowy całun" który bardzo mi się podobała i postanowiłam doczytać początki czyli od nielekkiego dzieciństwa Teodory po koronację, naprawdę warto dla mnie obie są niesamowitą lekturą. Polecam.