Rewelacyjna historia i taka... "życiowa". Kochana rodzina, która tylko czeka na spadek Emilii Arundell. Wszyscy życzliwi, pomocni, gotowi przyjechać i zaopiekować się starszą kobietą. I nagle, nienarzekająca na swoje zdrowie, w pozornie naturalny sposób, umiera właścicielka fortuny. Kto po niej dziedziczy? Na kogo padną podejrzenia? I dlaczego Herkules Poirot otrzymał list od zmarłej kobiety?

Wielka czwórka, międzynarodowy spisek i Poirot, który w podstępny sposób rozwiązuje zagadkę. Akcja powieści ciągnie się długo i niekoniecznie jest porywająca. Hastings, najlepszy przyjaciel Herkulesa, który jak wiadomo nie jest raczej znany z używania swoich szarych komórek - przedstawiony jest tutaj jako kompletny idiota, który bez wielkiego detektywa nie znaczy nic. Uwielbiam Christie, nie przepadam za Herkulesem, a "Wielka czwórka" jest po prostu przeciętna.

Druga część zdecydowanie najlepsza! Choć początek, gdy panna Steele i Grey szybko do siebie wracają, troszkę mnie rozczarował. Potem jednak następują duże zmiany - mocne postanowienia i próba spróbowania czegoś "więcej". Zaczyna się też, pozornie, normalne życie - praca, obowiązki. Na duży plus - ta część nie jest aż tak "przesiąknięta" seksualnymi opisami jak pierwsza. Grey co raz bardziej intryguje, chcesz poznać jego przeszłość i zrozumieć, razem z panną Steele, dlaczego taki jest. W czym tkwi źródło jego zachowań? I choć każda normalna dziewczyna kopnęła by w tyłek takiego kontrolera, ona bez granic zakochana, przy nim trwa. Wciągająca historia, którą bardzo szybko się czyta.

Ostatnia część rozchwytywanej trylogii. Erotyk? Owszem, ale dla mnie był to przede wszystkim ciekawy przypadek psychologiczny - zarówno tytułowego Greya, jak i panny Steele, a właściwie - już pani Grey. Książkę szybko i dobrze się czyta, napisana przystępnym językiem. Trzecia część wciąż zaskakuje - poznajemy szczegóły z dzieciństwa małego Christiana, widzimy jak wiele w życiu doświadczył i poznajemy źródło jego pięćdziesięciu odcieni. Historia ta pokazuje jak wiele czynników wpływa na to, jacy dzisiaj jesteśmy i jak wielkie znaczenie mają osoby, których spotykamy na swojej drodze. Seria, choć owiana mianem erotyku i romansidła, to naprawdę warta uwagi.

To chyba druga powieść Christie jaką przeczytałam, nie do końca więc wiedziałam czego się spodziewać. Seans spirytystyczny wprowadza nas już w wyjątkowo specyficzny klimat. Wirujący stolik, informacja o morderstwie i próba wyjaśnienia tego nadp­rzyr­odzo­nego­ zjawiska. Jak się okazuje - morderstwo rzeczywiście miało miejsce. Kto zatem za nim stoi? Podejrzewasz każdego, tylko nie sprawcę...