Mnóstwo ciekawostek, wartka opowieść ukazująca nieznane oblicza monarchów. Przeczytałam z zain­tere­sowa­niem­

Książka trudna, dla osób zain­tere­sowa­nych­ fizyką, entuzjastów sztucznej inteligencji,ale także biologów z jakim-takim aparatem matematyczno-fizycznym. W każdym razie nie dla każdego

Jestem pod wrażeniem niezwykle pracochłonnego dzieła naukowców. Ogrom faktów podanych w dwu tomach jest przytłaczający. Niestety śmierć ludzi, którym odebrano prawa, obywatelstwa, majątek i w końcu życie pozostała przez lata tajemnicą nie tylko twórców holokaustu, ale i tych, którzy dzięki niej wzbogacili się. I nie chodzi o przejęcia domów, czasem zabór dwóch kołder niszczył jakąkolwiek skłonność do współczucia ofiarom. To rodzaj wyparcia, który pozwolił na przeżycie mimo wyrzutów sumienia. Moim zdaniem najwyższy czas, by oddać ofiarom Holokaustu ich historię, bo nie byli w całości zapomniani z winy od nichniezależnej.

Pamiętnik niezwykły, bo łączący dwa bliskie mi miasta. Trochę niestety mnie rozczarował, bo panna Eleonora była wychowywana pod kloszem i rzadko opowiada o realiach zwykłego życia, opowieści dotyczą sklepów, odwiedzin w domu przyjaciół ojca, balów. Brakuje mi opisów szkoły, zabaw z rówieśnikami, samodzielnego odkrywania świata - autorka skupia się na swoich odczuciach, nie analizuje świata, który ją otacza, prowadzi życie dobre, dostatnie, ale mało swobodne. Poza krótkimi opisami sposobu zachowania się dziadów proszalnych, przekupek, sklepikarzy i żydowskich kuracjuszy nie znajdzie się w tej ksiażce krwistych relacji. Życie widziane oczyma panny Eleonory przypomina teatr, ona sama zaś przejmuje się tylko spotkaniami z ówczesnymi "celebrytami". Wdzięczna jestem jednak za parę artefaktów z czasu początku XX wieku - freblowskiej szkoły, koszulki auera, haraku i romu :)

Cudowny język, bardzo wnikliwa analiza psychologiczna bohaterów, realistyczna podróż w czasie i przestrzeni - koniecznie trzeba znać Czechowa