Dla mnie to samo

Akcja powieści rozgrywa się we współczesnej Warszawie, łącząc przeżycia eks-stewardessy, jej skromnej córki-bibliotekarki, puszczalskiej recepcjonistki, cynicznego lekarza, romantycznego nauczyciela oraz przebojowej prezenterki telewizyjnej. Ale nie satyra na ich środowiska jest celem pisarki, lecz ukazanie istniejących między nimi toksycznych więzi. W prozie Agnieszki Drotkiewicz ludzie ciągną ku sobie, ale też manipulują innymi, ranią się bardzo boleśnie i cierpią, nie dorastając do swych marzeń. Tę bolesność międzyludzkich relacji autorka przedstawia z namacalną nieledwie ostrością i godnym uwagi stylistycznym kunsztem.