A Moon Shaped Pool

W 1997 roku Radiohead trwale zdefiniowali muzyczne trendy współczesnego rocka nagrywając genialny album ┬OK. Computer├. Po redefinicji brit popu, przyszedł czas na wyprzedzenie całej muzycznej sceny eksperymentalnym i niesamowicie nowatorskim dziełem ┬Kid A├ (2000). Od tego czasu zespół Thoma Yorke└a eksploruje własny, muzyczny świat, eksperymentując z muzyczną formą i ze sposobem promocji albumów, które zaczęły ukazywać się niezapowiedziane, bez trawiącej współczesną muzykę nachalnej promocji. Tym samym muzycznym tropem podąża ich krążek ┬A Moon Shaped Pool├. Płyta promowana znakomitymi singlami ┬Burn the Witch├ oraz ┬Daydreaming├ to po prostu dalszy etap muzycznej tranzycji Radiohead, którzy dziś absolutnie nic nie muszą nikomu udowadniać, albowiem są klasą sami w sobie. ┬A Moon Shaped Pool├ nazwać można ich najcichszym albumem, zakorzenionym w niemalże soundtrackowym rozmachu niezapomnianego ┬Pyramid Song├. Album zaskakuje dopieszczonymi z pietyzmem aranżacjami, nad którymi prym często wiodą instrumenty smyczkowe. Ów stan rzeczy zdaje się wynikać z filmowych inklinacji Jonny└ego Greenwooda, który na swoim koncie ma współpracę z Krzysztofem Pendereckim (┬Threnody for the Victims of Hiroshima├ Nonesuch 2012). London Contemporary Orchestra w znakomity sposób uskrzydla formułę grania Radiohead, dodając jej głębi i polotu w niemalże progresywnym ujęciu (┬The Numbers├, ┬Burn the Witch├ to tylko dwa najprostsze przykłady). [empik.com]