Krasnojarsk Zero

Książka wychodzi poza sztywne ramy reportażu i stanowi przeciwwagę dla mrożących krew w żyłach opowieści przywiezionych z Syberii. Punktem wyjścia jest podróż do tytułowego miasta - obskurnego blokowiska zamieszkanego przez niemal milion osób. Jednak opowieść o robotniczej metropolii, która u nas kojarzona jest niezmiennie z syberyjskimi zsyłkami, niewiele ma wspólnego z typową narracją o morzu wódki i poradzieckich sierotach. Nie jest kolejnym chwytliwym reportażem o ogromnej biedzie, tak charakterystycznej przecież dla postsowieckiego krajobrazu. Autorzy starają się stworzyć raczej historyczny i społeczny portret miasta nad Jenisejem, aby na jego podstawie pokazać niezliczone paradoksy rosyjskiej federacji. Reportażystów interesuje chociażby to, w jaki sposób po tylu latach komunizmu przetrwała tam potrzeba wiary i jak owa religijność współistnieje z równie mocną w Rosji pozycją nauki.