W małym dworku

Dramat należy do kanonu polskiej literatury dwudziestolecia międzywojennego. Jego akcja rozgrywa się w majątku Dyapanazego Nibka i jego dwóch córek. Domownicy i przyjaciele nawiedzani są przez ducha zmarłej żony Dyapanazego, która zwierza się ze swoich dawnych zdrad małżeńskich i prowokuje szereg rodzinnych tragedii. Utwór jest parodią sztuki realistycznej Tadeusza Rittnera „W małym domku” i całego nurtu realistycznego, któremu Witkiewicz przeciwstawił się w koncepcji Czystej Formy. Utwór wprowadza odbiorcę w nowe obszary teatru opartego na wolnej inwencji i twórczym splataniu konwencji.