Innowacyjność i trwanie w pedagogice specjalnej:

Część 1: Organizacja kształcenia specjalnego w Polsce po 1918 r. ze szczególnym uwzględnieniem działalności twórców Państwowego Instytutu Pedagogiki specjalnej; 1. Meandry kształcenia specjalnego w okresie Dwudziestolecia Międzywojennego; 2. Wykładowcy Państwowego Instytutu Pedagogiki specjalnej. Kilka refleksji przy oglądaniu zdjęć Archiwum APS; 3. Myśl pedeutologiczna Marii Grzegorzewskiej; 4. Wkład Marii Grzegorzewskiej w rozwój polskiej psychologii początków XX wieku; Cześć 2: Teoretyczne i praktyczne uwarunkowania rozwoju pedagogiki i metodyki kształcenia specjalnego; 1. Obecny – bezimienny: aktualności koncepcji Édouarda Séguina w pedagogice współczesnej; 2. Spór o metodę – o sposobach porozumiewania się osób niesłyszących w kontekście historycznym; 3. Terapia zajęciowa jako forma odnowy człowieka; 4. Niepełnosprawność – zdrowie – tak wiele znaczeń; 5. Blaski i cienie aktywności na rzecz studentów niepełnosprawnych; 6. Opinie nauczycieli o integracji społecznej i edukacyjnej dzieci z niepełnosprawnościami[A].