Namaluj to

Książka Hellera zwraca uwagę niezwykle interesującym pomysłem i kompozycją – punktem wyjścia opowieści jest słynny obraz Rembrandta „Arystoteles kontemplujący popiersie Homera”. Sylwetka genialnego malarza stała się motywem przewodnim tematu holenderskiego, natomiast postać filozofa wiedzie nas do Aten czasów Peryklesa. Autor przeprowadza zdumiewająco trafną paralelę pomiędzy dwiema odległymi w czasie demokracjami – w obu sytuacjach niewielkie państwa były metropoliami potężnych imperiów morskich, doprowadziły też do rozkwitu sztuki i nauki. Joseph Heller z błyskotliwym humorem łączy historycznie potwierdzone fakty z wytworami swej bujnej wyobraźni: z jednej strony sumiennie cytowane listy Rembrandta, z drugiej – jego rozmowy z modelami, będącym często bohaterami odległych epok. „Namaluj to” jest opowieścią o wielkości ducha twórczego myślicieli i artystów, a często wręcz małości ich charakterów. Heller potwierdza tą książką swoją opinię pisarza indywidualisty, chętnie posługując się paradoksem i ironią, obdarzonego pełnym sceptycyzmu światopoglądem. Książka ta przypomina „Paragraf 22” dowcipem i finezją, lecz przewyższa go dojrzałością formy. Heller traktuje całościowo panoramę przeszłości i czasów nam współczesnych z brawurą Marka Twaina w jednym z bardziej wojowniczych nastrojów. /Nota wydawnicza/