My, dorośli, przeważnie mało wiemy o owadach i zauważamy je, dopiero gdy zaczynają nam przeszkadzać. Dzieci w wieku 2–6 lat (a nawet starsze), dla których przeznaczona jest ta książka, często lubią je obserwować i są gotowe chłonąć wiedzę na ich temat. Wykorzystajmy to. Czytając i oglądając razem z dzieckiem książkę o mrówkach, lepiej poznamy świat owadów. Będziemy wspólnie rozwiązywać wierszowane zagadki. Możemy wymyślić ich więcej, dostosowując poziom trudności do wieku i możliwości dziecka. Młodsze możemy poprosić, by wyszukało wybrane rośliny lub zwierzęta, nazwało albo policzyło wybrane elementy, które łączy jedna cecha, na przykład kolor. Taka zabawa ćwiczy spostrzeganie i myślenie pojęciowe. I młodsze, i starsze możemy zachęcić do opowiadania, pytając, co się wydarzyło na obrazku, dlaczego zwierzęta zachowują się tak, a nie inaczej. Taka opowieść uruchamia wyobraźnię, ćwiczy umiejętność twórczego rozwiązywania problemów i stymuluje rozwój mowy. Przy wszystkich tych czynnościach dziecko będzie zdobywało także wiedzę. Nauczy się więc wielu rzeczy w przyjemny sposób – przez zabawę i działanie, a takie uczenie się jest skuteczne. Książka może też rozbudzić zamiłowanie do przyrody, a dzięki temu, że teksty i ilustracje są na najwyższym poziomie artystycznym, stwarza okazję do obcowania ze sztuką. Mamy tu więc i naturę, i kulturę, na poważnie i na wesoło, do nauki i do zabawy. A jeśli ktoś zapragnie dowiedzieć się jeszcze więcej, na przykład skąd wzięła się w mrowisku zielona gąsienica, gdzie pasikonik ma uszy albo dlaczego swędzi nas skóra po ugryzieniu komara, zachęcam do zajrzenia na stronę www.mrowisko.nk.com.pl. Bardzo polecam i książkę, i stronę - wszystkim, nawet tym, którzy już dorośli i zdążyli zapomnieć, że świat jest piękny, zabawny i ciekawy.
