Antygona
Podtytuł:
Król Edyp
Autor:
Sofokles
Wydanie "Antologii tragedii greckiej" kompletne bez skrótów i cięć w treści. Zawiera bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów. Świat czasów mitycznych - człowiek pozostaje zabawką w rękach greckich bogów, a przede wszystkim przeznaczenia. Dla mieszkańców Olimpu ziemianie to ciągle "ślepe, jednodniowe plemię", którego życie to "cień cienia". W Tebach panuje zaraza, król Edyp stara się odnaleźć sprawcę straszliwych zbrodni, ale ku jego przerażeniu okazuje się nim być on sam. Do domu po trudach wojny trojańskiej powraca Agamemnon, by tu zginąć zamordowany przez wiarołomną żonę, Klitajmestrę, i jej kochanka. Królewna Antygona bohatersko przeciwstawia się tyranowi - Kreonowi. [lubimyczytac.pl]
Trylogia Tebańska
Inne tytuły:
Antygona, Edyp w Kolonos, Król Edyp
Autor:
Sofokles
Od połowy XIX przekładano Sofoklesa co najmniej piętnaście razy. Większość tłumaczeń wyszła spod pióra filologów klasycznych, uzależnionych od reguł ortodoksji lingwistycznej, a jednocześnie panujących mód i konwencji poetyckich, które cechował manieryzm i upodobanie do archaizmów. Skutkowało to brakiem prostoty i komunikatywności. A przecież Sofokles, pisząc dla szerokiej publiczności, i to w większości niepiśmiennej, brzmiał jasno i naturalnie. Był rozumiany powszechnie i bez trudu. Przekład Antoniego Libery jest próbą przywrócenia owej prostoty. W zaproponowanej przez niego formie językowej tragedie Sofoklesa brzmią, jakby napisane były dzisiaj. Oto antyk w szlachetnym kostiumie nowoczesności. Przekłady Antoniego Libery odznaczają się wyjątkową klarownością i prostotą, i są niezwykle użyteczne dla potrzeb teatru. Łączą w sobie cechy języka wysokiego z potocznym, wyzute są z patosu i archaizmów, i bardzo dobrze brzmią ze sceny. Wartość tych przekładów jest szczególnie wyraźna na tle istniejących przekładów tragedii antycznych, dokonywanych głównie przez filologów klasycznych. Tadeusz Słobodzianek
