Antygona
Serie:
Lektura z Opracowaniem, Lektury Szkolne
Autor:
Sophocles
Antygona to dzieło o charakterze uniwersalnym niesie przekaz aktualny zawsze i wszędzie. Heroiczna bohaterka Sofoklesa przekonuje o istnieniu odwiecznych, niepisanych, tkwiących w nas praw moralnych, boskich z pochodzenia i niewzruszalnych, którym sprzeniewierzyć się nie wolno, nawet gdy ceną za dochowanie im wierności staje się własne życie. Eksponując znaczenie niezniszczalnych więzów między krewnymi, poeta podkreśla, że z natury człowieka wynika obowiązek objęcia osób bliskich miłością i niesolidaryzowania się z nimi w nienawiści.
Antygona
Serie:
Lektury Szkolne, Lektury z Opracowaniem
Autor:
Sofokles
Antygona - pochodząca z tebańskiego rodu Labdakidów córka króla Teb, Edypa, i Jokasty (jego żony i matki); siostra Ismeny, Polinika (Polinejkesa) i Eteokla (Eteoklesa). Towarzyszyła oślepionemu ojcu w czasie jego wygnania. Wbrew zakazowi króla Teb, Kreona, następcy Edypa i zarazem brata Jokasty, Antygona pochowała swego brata Polinejkesa (uznanego za zdrajcę ojczyzny), który zginął w bratobójczym pojedynku (z Eteoklesem, który też poniósł śmierć, lecz został pochowany przez Kreona) w czasie wyprawy Siedmiu przeciw Tebom. Skazana za to na śmierć przez Kreona miała zostać zamurowana żywcem w grocie skalnej. Odebrała sobie życie wieszając się, nim nadeszła wiadomość o ułaskawieniu. Widząc, że Antygona umarła jej narzeczony Hajmon, syn Kreona przebił się mieczem. Jego śladem poszła także jego matka Eurydyka, żona Kreona.
Antygona
Serie:
Lektura Dobrze Opracowana, Lektura Szkolna
Inne tytuły:
z opracowaniem dla uczniów i nauczycieli
Autor:
Sophocles
Tragedia Antygona nawiązuje do tych wydarzeń, gdyż rozpoczyna się rozmową Antygony i Ismeny o śmierci ich brata Polinejkesa, którego Kreon zabronił pogrzebać. Ismena lęka się naruszyć zakaz Kreona.Natomiast dla Antygony ważniejszy jest nakaz moralny oraz prawo boskie, zabraniające zostawić ciało zmarłego psom i ptakom. Po tym prologu następuje pięć epejsodionów przerywanych pieśniami Chóru (stasimonami) i zakończonych eksodosem (wyjście Chóru po końcowej pieśni).
