Król Kornwalii Marek wysyła do Irlandii swego siostrzeńca Tristana po złotowłosą Izoldę, którą chce pojąć za żonę. Podczas podróży morskiej służebnica odnajduje przypadkowo napój miłosny przygotowany przez matkę Izoldy dla niej i króla Marka. Nieświadoma fatalnych skutków podaje go spragnionym Izoldzie i Tristanowi. Przemożne uczucie wiąże odtąd na wieki królową i młodego wasala, stając się przyczyną ich dramatycznych losów. Rycerskiego Tristana gnębi poczucie zdrady wobec monarchy, Izolda cierpi jako niewierna żona. Moc namiętności łamie jednak wszelkie przeszkody i zobowiązania. Tristan usiłuje wprawdzie walczyć z samym sobą - opuszcza ukochaną, żeni się z inną - lecz w końcu powraca do miłości swego życia. Jest bohaterem niezwykle skomplikowanym psychicznie, obdarzonym inteligencją i wrażliwością, szamotającym się pomiędzy poczuciem honoru i obowiązku moralnego a ślepą namiętnością. Dzieje Tristana i Izoldy są opowieścią o nierozerwalnym splocie miłości i śmierci, radości i żałoby, wolności i przeznaczenia (fatum). Liryczne sceny miłosne i tragizm dwojga młodych kochanków związanych uczuciem sięgającym poza grób czynią z poematu o Tristanie i Izoldzie jeden z najbardziej przejmujących utworów literatury powszechnej.