Ciało jako ontyczny fundament podmiotowości

Autorka w ciekawy sposób stara się powiązać narrację historyczno-filozoficzną z próbami strukturalizacji całego pola badawczego filozofii ludzkiej cielesności, wzbogacając jednocześnie pracę o dodatkowe watki, takie chociażby jak: feministyczna perspektywa filozoficznych dyskusji o ludzkiej cielesności, obszerne odwołania do filozofii dialogu (Buber, Rosenzweig, Tischner) czy do tradycji postmodernistycznej (Bauman). Bardzo ciekawie i w płodny heurystycznie sposób wykorzystuje w swych rozważaniach wybrane tropy filozofii Nietzschego, Freuda czy Bachtina. Potrafi w tym samym kontekście argumentacyjnym odwołać się do swej dobrej znajomości poglądów filozoficznych zarówno Karola Wojtyły, jak i do stanowisk filozofów analitycznych, takich jak Wittgenstein czy Nagel. Ogromna erudycja Autorki sprawia, że jej publikacja staje się czymś w rodzaju mapy problemowej ukazującej wielokierunkowość i bogactwo wątków współczesnych dyskusji o ludzkim ciele. To zatem nie tylko synteza historyczno-filozoficzna odnosząca się do ważnego trendu filozofii francuskiej, ale kompendium tematyczne, które warto polecić jako swego rodzaju przewodnik po literaturze przedmiotu. [Z recenzji wydawniczej prof. zw. dr. hab. Stanisława Czerniaka, IFiS PAN]