Dzwonnik z Notre Dame

Reżyseria:
Kirk Wise
Gary Trousdale
Scenariusz:
Tab Murphy
Noni White
Kompozytorzy:
Alan Menken
Stephen Schwartz
Wydawca:
CD Projekt (2010-2011)
Wydane w seriach:
Zaczarowana Kolekcja Disneya
Autotagi:
DVD
film i wideo
Więcej informacji...

Nad średniowiecznym Paryżem góruje katedra Notre Dame. Lalkarz Clopin śpiewa piosenkę o losach Quasimodo, tajemniczego dzwonnika z Notre Dame. Quasimodo jest dzieckiem cyganki, która zgineła z ręki okrutnego sędziego, opętanego ideą oczyszczenia miasta z wyrzutków. Kaleka znalazł schronienie w katedrze, ale jego opiekun zabronił mu ją opuszczać. Młody chłopak marzy jednak o życiu między ludźmi. W dniu dorocznego święta błaznów Quasimodo zbiera się na odwagę i dołącza do tańczącego tłumu. Tam poznaje piękną cygankę Esm
Więcej...
Wypożycz w bibliotece
Dostęp online
Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.
Dodaj link
Kup
Brak ofert.
Recenzje
  • W Paryżu sędzia Frollo ściga kobietę, która nielegalnie przypłynęła z rodziną do miasta. Cyganka nie chciała pokazać mężczyźnie, co tuli do piersi. Kobieta prosi o azyl w katedrze Notre Dame, jednak zanim go otrzyma, dopada ją Frollo i wyrywa jej tobołek. W zawiniątku jest dziecko, zdeformowane. Sędzia chce utopić małego potworka, lecz powstrzymuje go duchowny i przekonuje, by Frollo przygarnął chłopca. Sędzia zgadza się niechętnie, pod warunkiem że dziecko zamieszka w wieży Notre Dame. • Dzwonnik z Notre Dame to film Disneya z 1996 roku, który powstał na podstawie powieści Hugo o tym samym tytule. Akcja rozgrywa się w Paryżu, a głównym bohaterem jest Quasimodo – garbaty dzwonnik, który mieszka w katedrze Notre Dame. Quasimodo chciałby żyć jak normalny człowiek. Jego jedynymi przyjaciółmi są gargulce. Frollo przychodzi do niego jedynie na kolację i traktuje go jak kogoś gorszego, trzymając z dala od ludzi, wmawiając, że matka go porzuciła i że jest obrzydliwy. Tymczasem pod katedrą rozkłada się coroczny festyn, na który dzwonnik bardzo chciałby się wybrać. Czy powinien? • Drugim torem biegnie wątek prześladowania Cyganów. Frollo uznaje ich za plagę, widzi w nich jedynie zło i chce znaleźć ich kryjówkę i wytępić. Ściąga z frontu Febusa, żołnierza i doskonałego wojownika, który ma zająć się tym zadaniem. Mężczyzna ma jednak inne zdanie na temat Cyganów, szczególnie gdy widzi piękną Esmeraldę. Chce wykonać rozkazy, ale nie za wszelką cenę – Febus nie zamierza znęcać się nad mieszkańcami Paryża, tak jak żąda tego sędzia Frollo. • Esmeralda jest tak naprawdę przyczyną całego dramatu, który rozgrywa się na ekranie. Wpada w oko Quasimodo, kiedy jest dla niego miła i przekonuje, że nie jest on potworem. Interesuje się nią także Frollo, co jest niesamowicie zaskakujące. Mężczyzn uznaje, że kobieta rzuciła na niego czar. Nie może pozbyć się jej z głowy, a jej odmowa związania się z nim bardzo go boli. Z jednej strony jej pożąda, z drugiej widzi w niej samo zło. Szukając Esmeraldy Frollo jest gotowy puścić z dymem całe miasto – byle tylko nie dopuścić do tego, by była z kimś innym i nie mogąc znieść jej zniewagi. • Poza wątkiem prześladowania i miłosnym, możemy też zobaczyć kwestię traktowania odmienności. Quasimodo przez swój wygląd jest marginalizowany, wyśmiewany i wyszydzany. Nikt nie poznał go naprawdę, dlatego uznaje się go za potwora. Tylko Esmeralda odważyła się z nim porozmawiać i zobaczyła, że to dobry, oddany przyjaciel. • W filmie nie brakuje humoru i akcji. Za ten pierwszy odpowiadają gargulce i Febus. W dialogach słychać żarty słowne, które mimo upływu niemal dwudziestu lat nadal bawią widza, szczególnie tego dorosłego. Śmieszne są też sceny ze starcem, który został uwięziony i na chwilę odzyskuje wolność. Jeśli chodzi o akcję, to już na początku filmu czeka nas pościg, a pod koniec naprawdę wiele się dzieje – walka trwa nie tylko pod ścianami katedry, lecz także w jej wnętrzu. • Podoba mi się w tym filmie sposób prezentowania niektórych scen, na przykład tego, jak Quasimodo zjeżdża po rynnie. Są w filmie takie perełki, które naprawdę zachwycają. Spójrzcie tylko na cios Febusa podczas końcowej bitwy albo na pokazanie modlitwy Esmeraldy. „Kamera” śledzi ruchy bohaterów w interesujący sposób, przesuwając się pod różnymi, dość nies­tand­ardo­wymi­ jak na bajki, kątami. • W Dzwonniku z Notre Dame nie brakuje piosenek. Jedną z najładniejszych jest Modlitwa, którą śpiewa Esmeralda w kościele. Warto posłuchać też tych śpiewanych przez Clopina, bo dotyczą tego, co dzieje się na ekranie, w jednej wspomina się historię Quasimoda, w innej opowiada o święcie głupców, mówiąc m.in. o udach Esmeraldy. W polskim dubbingu usłyszymy Tomasza Kozłowicza w roli dzwonnika, Agnieszkę Pilaszewską jako Esmeraldę i Andrzeja Zielińskiego mówiącego za Febusa. Clopina dubbinguje Robert Rozmus. Frollo otrzymał głos Krzysztofa Gosztyły. • Dzwonnik z Notre Dame to klasyczna animacja, która zachwyci rodziców i dzieci. To bajka, którą mimo upływu czasu nadal ogląda się doskonale. Świetnie wykonana, z ciekawą fabułą i przekazem. Idealna na rodzinny wieczór.
    +2 wyrafinowana
Dyskusje

Brak wątków

Przejdź do forum
Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.
Opis
Reżyseria:Kirk Wise Gary Trousdale
Scenariusz:Tab Murphy Noni White
Kompozytorzy:Alan Menken Stephen Schwartz
Aktorzy:Tony Jay Doron Bell Bill Fagerbakke Paul Kandel Jason Alexander Charles Kimbrough
Wydawca:CD Projekt (2010-2011)
Serie wydawnicze:Zaczarowana Kolekcja Disneya
Autotagi:DVD film i wideo
Powyżej zostały przedstawione dane zebrane automatycznie z treści 4 rekordów bibliograficznych, pochodzących
z bibliotek lub od wydawców. Nie należy ich traktować jako opisu jednego konkretnego wydania lub przedmiotu.
Okładki
Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego
Dotacje na innowacje - Inwestujemy w Waszą przyszłość
foo