Poezje i dramaty

Twórczość poetycka, obok działalności naukowej, zwłaszcza filozoficznej, stała się dla Karola Wojtyły jedną z wielu dróg poznawania i zgłębiania rzeczywistości ludzkiej, być może najbliższą sercu, choć nie najważniejszą w pełnieniu kapłańskich obowiązków. Lektura wielu utworów z dojrzałego okresu jego twórczości poetyckiej nasuwa przypuszczenie, że była ona Jego "laboratorium" serca, wyobraźni i umysłu zarazem, w którym poddawał się "próbom" to, czego inaczej nie sposób wyrazić, tajemnicę ludzkiej miłości, Kościoła, macierzyństwa i ojcostwa, ludzkiej śmierci, ale także tajemnicę strumienia w górach i kamieni.[ze wstępu].