Dziewczyna z sąsiedztwa

Nie jest to horror w klasycznym rozumieniu gatunku – nie ma tu wampirów, wilkołaków ani innych potworów, jedynie ludzie. Szczerze mówiąc czytając tę powiesz czułam lekką irytację, na postacie w książce i na ich postawę, na ogólną milczącą zgodę na tortury albo wręcz na chęć uczestnictwa w tym prześladowaniu. Wydawało mi się to nieco absurdalne, historia która nie mogłaby się przytrafić naprawdę, bo główna ‘dręczycielka’ nie wydaje się realna. Dopiero w posłowiu autor wspomina, ze inspiracją była podobno prawdziwa historia, dosyć podobna do tej książkowej. O ile w trakcie czytania czekałam, zęby historia się już skończyła, bo denerwowała mnie pasywność sąsiadów, po posłowiu zrozumiałam, czemu tak naprawdę jest to straszna książka – bo może być prawdą.