Strup

Inne tytuły:	Hiszpania rozdrapuje rany
Autor:	Katarzyna Kobylarczyk
Tłumaczenie:	Magdalena Olejnik Zofia Siewak-Sojka
Wydawca:	Wydawnictwo Czarne (2019)
Wydane w seriach:	Sulina
ISBN:	978-83-8049-935-5
Autotagi:	beletrystyka druk książki literatura faktu, eseje, publicystyka powieści sprawozdania
	5.0
	Osiemdziesiąt lat po zakończeniu wojny domowej Hiszpania wciąż nie wie, co zrobić z ciałami ofiar. Musiało minąć ćwierć wieku od śmierci generała Francisco Franco, by rodziny odważyły się szukać swoich zamordowanych bliskich. Szukają ich nadal: w przydrożnych rowach, zasypanych studniach, na polach, w płytkich zbiorowych grobach. W ciągu ostatnich kilkunastu lat hiszpańskie organizacje pozarządowe otwarły siedemset czterdzieści anonimowych mogił. Ekshumowały ponad dziewięć tysięcy ciał cywilów zamordowanych przez nacjonalistów. Nikt tak naprawdę nie wie, ile jeszcze jest takich grobów. Są we wszystkich regionach kraju, kości leżą w nich do dziś. Strup to opowieść o kraju, który w imię przyszłości miał zapomnieć o swoich upiorach, ale mu się to nie udało. O Fausto, który nie godzi się na to, by jego ojciec spoczywał obok swojego mordercy, o Emilio, który chciał tylko odnaleźć dziadka, a przypadkiem wywołał lawinę, i o Josetxo, bratanku Pierwszego, Który Oddał Życie. [nota wydawcy]. Więcej...

Wypożycz w bibliotece

Dostęp online

Brak zasobów elektronicznych
dla wybranego dzieła.

Kup

Brak ofert.

Recenzje

mariusz3

Hiszpańska wojna domowa z lat 1936-1939 jest w Polsce mało znanym epizodem. Krwawa bratobójcza walka pochłonęła według różnych szacunków nawet do 500 tysięcy ofiar. Pomimo upływu ponad 80 lat od jej zakończenia bolesna historia nadal dzieli Hiszpanów. • Właśnie o tym, z perspektywy losu ofiar i ich rodzin, opowiada książka Katarzyny Kobylarczyk „Strup – Hiszpania rozdrapuje rany”. • Ponieważ historię piszą zwycięzcy, to nacjonaliści spoczywali w mauzoleach, na cmentarzach, ich imiona nosiły hiszpańskie ulice i place. Przegrani republikanie pogrzebani byli najczęściej w bezimiennych mogiłach, często masowych, skazani na zapomnienie, ich rodziny bardzo często nie wiedziały nic o miejscu ich pochówku. • Dopiero w momencie upadku reżimu Franco, rozpoczęła się powolna zmiana tego stanu. Ale i tak napotkała ona na przeszkody, gdyż większość Hiszpanów nie chciała rozdrapywać przysłowiowych ran, obawiając się politycznych skutków cały czas podzielonego na zwycięzców i przegranych narodu. • Czy możliwe jest wybaczenie? Czy warto wygrzebywać z pól stare kości? Czy ofiary i sprawcy powinny spoczywać obok siebie w jednym grobie? • Autorka próbuje w swojej książce odpowiedzieć na te pytania i moralne dylematy Hiszpanów.

Dyskusje

Brak wątków

Nikt jeszcze nie obserwuje nowych recenzji tego dzieła.

Okładki

Kliknij na okładkę żeby zobaczyć powiększenie lub dodać ją na regał.

Zgłoś problem