Nostradamus:

Książka Davida Ovasona jest jedną wielką zagadką. Autor sam pisze, że te czterowiersze zawierają w sobie fascynującą sprzeczność - z jednej strony Nostradamus zamierzał zawrzeć w nich wizję historii Europy na przestrzeni ośmiuset lat, z drugiej - pisał o nich w taki sposób, aby znaczenie przepowiedni stało się jasne dopiero w świetle faktów dokonanych. I właśnie dlatego dziś mamy nieograniczone pole do interpretacji - sęk w tym, że David Ovason przypisuje sobie monopol na właściwe rozszyfrowanie tych czterowierszy. Nostradamus zastosował rozmaite „techniki kamuflażu”, począwszy od klasycznych anagramów, homonimów i rebusów, a skończywszy na rozmaitych skojarzeniach i tworzeniu nowych słów - należy też zastanowić się, czy przepowiednie nie mają kilku równorzędnych znaczeń. Autor książki wybrał kilkanaście przepowiedni i udowodnił, że się sprawdziły - a ja mam proste pytanie: czemu on uważa, że akurat jego interpretacja jest właściwa?