W imię przyszłości Partii

Rozliczenia z tzw. okresem błędów i wypaczeń – jak określano terror lat 1944–1955 – weszły do kanonu haseł propagandowych PRL. Celem tego działania nie było znalezienie i ukaranie winnych zbrodni. W kilku widowiskowych procesach sądowych zamierzano odwrócić uwagę opinii publicznej i wywołać wrażenie, że ludzie władzy dobrowolnie i skutecznie wykluczyli ze swoich szeregów towarzyszy mających krew na rękach. Liczono na to, że starannie wyreżyserowany spektakl przekona Polaków, iż odpowiedzialność za zbrodnie reżimu ponosi zaledwie kilku funkcjonariuszy. W istocie jednak terror był wpisany w istotę systemu rządów komunistycznych. Niniejszy tom przedstawia te zjawiska zarówno z perspektywy stolicy, jak i poszczególnych regionów kraju. Prezentuje dobitnie fiasko inicjatyw, które zmierzały do rzetelnego osądzenia winnych zbrodni komunistycznych. [IPN].