Przekraczanie granic

• 

  marzena1980
  Drugi tom dylogii od Eweliny Dobosz i muszę Wam powiedzieć, że właśnie takie książki uwielbiam. • Kolejny raz nie dość, że się nie rozczarowałam, to jestem po prostu zakochana w twórczości Ewelinki! • Ja chcę takich powieści jak najwięcej! Serio!!! • Ewelina ma bardzo lekki styl pisania więc przez książkę, czytelnik ma wrażenie, że po prostu płynie. Niebanalna historia i wiecie co? To jedyny polityk, który tak bardzo mi się podoba :P Nie tylko wizualnie, hahaha :P Takich poproszę więcej, a najlepiej w realu, w naszym kraju! • Wciągająca, intrygująca i namiętna historia spod pióra Eweliny Dobosz! • Polecam serdecznie!
• 

  b.chro
  Judyta pracuje jako psyc­hote­rape­utka­, w swojej pracy jest zawsze w pełni profesjonalna. Prywatnie zmaga się z wieloma problemami, niedawno została wdową i samotnie wychowuje dwójkę dzieci. • Maks jest ministerem sprawiedliwości. Jako osoba publiczna pracuje pod ogromną presją, stawiając czoła wysokim wymaganiom społeczeństwa i wspó­łpra­cown­ików­. Od niedawna ma halucynacje, stany lękowe i napady paniki. Rozpoczyna terapię u Judyty. Czy kobieta pomoże Maksowi pokonać dręczące go problemy zdrowotne? "Przekraczanie granic" to drugi tom cyklu Zakazane relacje. W pierwszej części bohaterami byli Agata i Rafał, tu odgrywają rolę drugoplanową. Świetna książka, która wciąga od pierwszych stron i nie sposób się od niej oderwać. Poznajemy trud życia samotnej matki. Tajemniczą historię Maksa, gdzie w pewnym momencie granica pomiędzy jawą i snem zaczyna się zacierać. Rozterki bohaterów, układy, kręgi władzy, relacja terapeutka – pacjent, pożądanie. Połączenie wątku kryminalnego i obyczajowego. Mnie książka się podobała.

Brak wątków