Ufam:

Opowieść o św. Faustynie Kowalskiej – największej mistyczce chrześcijańskiej XX wieku i o nabożeństwie do Bożego Miłosierdzia – najdynamiczniej rozwijającym się kulcie religijnym na świecie w ostatnich dziesięcioleciach. Jest to w gruncie rzeczy historia miłosna – niezmierzonej miłości Boga do człowieka oraz jej odwzajemnienia przez skromną polską siostrę zakonną. Przekazana jej misja napotyka wiele przeszkód, ale przez wszystkie próby przechodzi zwycięsko, a w ogniu przeciwności wykuwa się moc orędzia, które dokonuje rzeczy wydawałoby się niemożliwej: wychodząc od wizji duchowych pojedynczej osoby rozchodzi się błyskawicznie po całej kuli ziemskiej. Przypomina przypowieść o ziarnku gorczycy, które staje się rozłożystym drzewem. Jest to zarazem opowieść o Bogu, który nie jest odległy i abstrakcyjny, ale wchodzi w ludzką historię, w konkretne wydarzenia życia, a przede wszystkim w intymną relację z człowiekiem. Ponieważ działanie Boga w rzeczywistości ziemskiej jest bardzo konkretne, książka naznaczona jest konkretem – przenosimy się w konkretne miejsca (jak Warszawa, Kraków, Płock, Wilno), stykamy się z konkretnymi ludźmi (jak bł. Michał Sopoćko czy Jan Paweł II). Opowieść ta jest zarazem zaproszeniem do nawiązania konkretnej relacji. Człowiek nie jest bowiem samotną wyspą i każdy z nas stworzony został do relacji. Siostra Faustyna ukazuje nam prawdziwe przeznaczenie człowieka – zaproszenie do najdoskonalszej relacji (miłości) z najdoskonalszą osobą (stwórcą wszechświata). Czyż może być bardziej pasjonująca przygoda?