Drugie imię

• 

  katarzynacalka
  Musiało minąć kilka dobrych tygodni, żeby dotarło do mnie jak dobra jest ta książka. W momencie czytania było ciężko, chwilami mnie odrzucało, fakt, że tekst jest bez interpunkcji i jest to ciąg słów sprawia, że jest to lektura ciężka. Z drugiej strony można się fajnie identyfikować z tekstem, który jest jak nasza gonitwa myśli- od jednej, do drugiej i jeszcze kolejnej. Tak właśnie jest skonstruowany tekst. Treść natomiast jest przygnębiająca- samotność, uzależnienie, tęsknota, wyrzuty sumienia, surowość (powiedziałabym, że dobrze obrazująca Norwegię). Zdecydowanie polecam książkę- coś zupełnie innego niż powieści z którymi mamy styczność na co dzień. Bardzo ciekawe doświadczenie, choć potrzeba czasu na przetrawienie.

Brak wątków