Pierwsze w tym roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w Oleśnie poświęcone zostało książce pt. „Nieważkość” autorstwa Julii Fiedorczuk. Książka ta stanowi jednocześnie studium psychologiczne i historię społeczno-obyczajową z kryminalną zagadką w tle. To bardzo plastycznie napisana opowieść i głęboka analiza psychologiczna bohaterek.
„Nieważkość” to historia trzech zupełnie różnych kobiet. Zuzanna, zamożna warszawianka, jest ambitną i wciąż rozwijającą się pracownicą agencji reklamowej. W dzieciństwie wyjechała wraz z rodzicami z małej wioski i to uczyniło z niej „panią miastową”, otwierając równocześnie drogę do lepszego życia. Helena, matka dwójki dzieci, powiela los swojej matki, którego tak jej współczuła. Jest sfrustrowaną, zmęczoną życiem i brakiem perspektyw sprzątaczką. Mechanicznie wykonuje swoje obowiązki, a jej największym marzeniem jest dotrwanie do końca dnia. Ewa, pogrążona w świecie alkoholowych majaków, pragnie jedynie kolejnej dawki alkoholu i miejsca do spania. Wychowywana przez niedorozwiniętą matkę, sama została uznana przez otoczenie za opóźnioną w rozwoju, co przyjęła niemal z radością. Ze zdumieniem odkryła, że potwierdzanie ludzkich przypuszczeń i udawanie upośledzenia pozwala pozbyć się wszelkich obowiązków związanych z samodzielnością. Akcja książki rozgrywa się w ciągu zaledwie jednego dnia, jednak liczne dygresje i retrospekcje zastosowane przez autorkę, pozwalają poznać niemal całe życie trzech kobiet. Bohaterki znały się w dzieciństwie, lecz z czasem ich drogi się rozeszły i można mieć wrażenie, że nie mają ze sobą już nic wspólnego. Tymczasem łączy je traumatyczne wspomnienie, jakim jest tragiczna śmierć kolegi z klasy. To wydarzenie ma druzgocący, choć nieoczywisty wpływ na każdą z bohaterek. Ta niewyjaśniona sprawa z dawnych lat utrzymuje kobiety w stanie swoistego zawieszenia i nieważkości. Wszystkie z tych trzech kobiet zmagają się z przeszłością i tera­źnie­jszo­ścią­. Każda z nich przeżywa inne problemy i boryka się ze swoim losem. Ciężko jednak toczyć normalne, spokojne życie, dźwigając ciężar koszmaru z dzieciństwa. Chociaż opis tragicznej śmierci małego Mirka sprowadzony został w książce do zaledwie kilku lakonicznych zdań, ciężko oprzeć się wrażeniu, że każda z trzech bohaterek jest w jakimś stopniu winna...
Pełna retrospekcji układanka przeżyć i zdarzeń zmusza czytelnika do wytężenia uwagi i pełnej koncentracji. W natłoku wspomnień i dygresji łatwo przeoczyć istotne szczegóły tej opowieści. Autorka krąży według naji­stot­niej­szej­ kwestii, osnuwa ją tajemnicą i spowija mrokiem. A jednak delikatne sugestie, pewne metaforyczne sformułowania zestawione z dosadnymi opisami, naprowadzają czytelnika na rozwiązanie zagadki. Można stwierdzić, że chociaż autorka bezpośrednio nie wyjaśnia przyczyn tragedii, to jakby mimochodem wskazuje palcem, kto zawinił. Z kolei czytelnik, składając elementy tej psychologicznej układanki, może rozkoszować się stylem, językiem oraz zaskakującym połączeniem realizmu z niemal poetyckimi zwrotami.

Na kolejne spotkanie klubu zapraszamy 20.02.2017r. o godz. 14:00. Tematem dyskusji będzie książka O.Pamuka pt. "Dziwna myśl w mojej głowie".