2 maja 2015 roku odeszła od nas Irena Wyczółkowska, znakomita poetka i przyjaciółka Miejskiej Biblioteki Publicznej w Opolu. Autorka o osobnym i odrębnym głosie, pisząca w swojej samotni, dzieląca się ze światem wierszami, które zyskiwały dla siebie wielu oddanych czytelników i komentatorów. Będąca zawsze jakby z boku, dyskretna i wycofana, ironiczna, pełna wyrozumiałości i empatii dla młodszych kolegów. Świetna redaktorka, której rady zawsze trafiały w samo sedno. Osoba serdeczna i życzliwa, pełna pogody wobec istnienia, którego najdrobniejsze przejawy odmalowywała w swoich wierszach. Otwarta na przyjaciół i bliskich, ceniąca dobrą literaturę i inspirującą dyskusję. Ciepła, szczera, wyrozumiała. Tworzyła poezję osobistą, skupioną, orbitującą wokół tych kilku najważniejszych dla człowieka kwestii. Nienagannie skrojoną, wyróżniającą się językową maestrią i polotem. Wiersze lekkie jak ptasie lotki ulatujące w przestrzenie z ciemnymi smugami. Jak napisała w swoim ostatnim tomie: "nikt się nie wywinie od tej ciężkiej / ostatniej roboty".

W wielkim żalu żegnamy znakomitą opolską poetkę i wspaniałego, bliskiego nam Człowieka i Przyjaciela. Być może istnieje "ulica równoległa" i kiedy "po wszystkim" staje się na skrzyżowaniu, ma się przed sobą wyrażone życie, spokój, ciszę, szczęście. Miejska Biblioteka Publiczna w Opolu pragnie skierować ku Najbliższym Ireny Wyczółkowskiej wyrazy swego najgłębszego poruszenia, żalu i współczucia.

Na dorobek literacki Ireny Wyczółkowskiej złożyły się tomy poetyckie:

"Skóra węża" (1990)
"Ptaszysko" (1991)
"Gdzie piołun rośnie" (1992)
"Balkon bez poręczy" (1993)
"Gwar utajony" (1996)
"Smocza samotność" (1997)
"Wstęp do teorii jawy" (2000)
"Ulica równoległa" (2005)
"Bilet na wodolot" (2010)
"Portret z duszą na ramieniu" (2013)

oraz zbiór opowiadań:

"Mitoplotki" (2013)

Irena Wyczółkowska zdobyła następujące wyróżnienia:

Artystyczna Nagroda Wojewody Opolskiego (1992);
Nagroda im. Marka Jodłowskiego (1993);
Nagroda Honorowa Prezydenta Miasta Opola za wybitne      osiągnięcia w dziedzinie kultury (2013)

Na spotkanie z wierszami z najnowszego, jeszcze niep­ubli­kowa­nego­, tomiku Ireny Wyczółkowskiej zapraszamy 28 maja 2015 roku o godz. 17.00.

Tu kilka zdjęć z wernisażu wystawy Wszystko dla Pań

Fot. S. Mielnik

Prowadzenie: ks. prof. Marek Lis

Z okazji Roku Jana Pawła II zapraszamy na spotkanie z Ojcem Leonem Knabitem poświęcone książce Spotkania z Wujkiem Karolem. Publikacja jest zbiorem trzech książek. Oprócz Spotkań- znajdziemy także Dywan dobrej nowiny oraz fragmenty Ulubionego bilbordu papieża

Leon Knabit, właśc. Stefan Knabit (ur. 26 grudnia 1929 w Bielsku Podlaskim) - polski benedyktyn, w latach 2001 - 2002 przeor opactwa w Tyńcu, publicysta. Zakonnik z ?sercem jak tramwaj?, wieczny optymista, z dystansem do siebie. Jest kapłanem od ponad 60 lat, mnichem, który żyje zgodnie z surową regułą św. Benedykta, znanym ze swojej otwartości, dobrego kontaktu z młodzieżą i poczucia humoru. Był bliskim znajomym papieża Jana Pawła II. Jest autorem wielu książek (m.in.: Spotkania z Wujkiem Karolem, Ulubiony bilboard Papieża, Ojca Leona różowe okulary). W 2014 r. ukazała się biografia o. Leona Knabita, pióra Piotra Zuchniewicza, pod tytułem Zakochany Mnich.

Spotkania z Wujkiem Karolem

Relacja Ojca Leona i Jana Pawła II stanowi pewien wzór, w którym najważniejsze elementy to wzajemna życzliwość, radość z każdego spotkania, pokora wobec ustalonej hierarchii, brak wyniosłości. W tej antologii zebrano trzy książki Ojca Leona, będące świadkami relacji benedyktyna z biskupem Rzymu.

Ta bliskość, która trwa nadal pomimo przeprowadzki Papieża Polaka z Watykanu do Nieba, jest obrazem tego jak dwóch mężczyzn potrafi zbudować relację opartą zarówno na szczerości serca, jak i autorytecie Ewangelii. Ponieważ dobro ze swej natury pomnaża się, do tej przyjaźni zaproszeni są wszyscy czytelnicy. Prawdziwa przyjaźń jest wymagająca, toteż dzięki wspomnieniom Ojca Leona jeszcze raz będzie można podjąć próbę zapoznania się z ponadczasowym nauczaniem Jana Pawła II.
/Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec/

FOTOKLUB "9x12" powstał w styczniu 1997 roku. Nazwa oznacza najmniejszy format amatorskiej fotografii i jednocześnie rozmiar dużego profesjonalnego slajdu. Klub łączy amatorów i fachowców. Zadaniem klubu jest m.in. nauczanie podstaw fotografii artystycznej. Kilkudziesięciu członków klubu już zostało uznanymi fotografami. Od 2004 roku biorą udział w różnych międ­zyna­rodo­wych­ fotokonkursach i wystawach. Organizują fotoplenery, wymieniają się doświadczeniami z fotografikami z innych państw. Przedstawiciele Fotoklubu są stałymi uczestnikami fotofestiwalu "Wschodnia" w Zamościu oraz "Europejskich fotospotkań Wschód-Zachód". Współorganizują także międzynarodowy konkurs fotografów - kobiet "Planeta dzieci". W skład klubu wchodzi m.in. czterech członków Narodowego Zespołu Fotografików Ukrainy.

"Kroniki Majdanu" - autorzy tej wystawy nie są profesjonalnymi fotografami. Jednak podczas pamiętnych wydarzeń w Kijowie na przełomie 2013/2014 roku nie mogli patrzeć obojętnie na to, co się dzieje. I chociaż nie byli bezpośrednimi aktywistami Majdanu, pomagali bojownikom w walce o wolność Ukrainy. Celem ich pracy było pokazanie prawdy o tych wydarzeniach. Zdjęcia ukazują nadzieję, niezłomność, walkę o sprawiedliwość i smutek za bohaterami, ale też karnawał i ludową satyrę. Wystawa była już prezentowana w kilku polskich miastach oraz na Słowacji.

Przerwa na Przerwę-Tetmajera

29.04.2015 (środa), godz. 12:15

Publiczne Liceum Ogól­noks­ztał­cące­ Nr II w Opolu / ul. gen. K. Pułaskiego 3

Przerwa na Przerwę-Tetmajera to happening organizowany przez młodzież Publicznego Liceum Ogól­noks­ztał­cące­go Nr II w Opolu we współpracy z MBP w Opolu dla młodzieży ze szkoły średniej. Głównym celem akcji jest zaprezentowanie sylwetki poety, Kazimierza Przerwy-Tetmajera, jego życia oraz twórczości. Wydarzenie ma również na celu uczczenie 150 rocznicy urodzin i 75 rocznicy śmierci poety, które przypadają w tym roku.

Podczas długiej przerwy dzieła pisarza oraz zapiski z jego życia prywatnego będą odczytywane przez uczniów, nauczycieli, dyrekcję szkoły oraz bibliotekarzy.

W trakcie happeningu zaprezentujemy również platformę książek elektronicznych IBUK Libra oraz stronę internetową Wolne Lektury.

Serdecznie zapraszamy i zachęcamy do uczestnictwa w wydarzeniu!

Dziś obchodzimy Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich! Z tej okazji wyruszyliśmy na ulice Opola, by przyłapać mieszkańców na czytaniu. Czy nam się udało? Rezultaty tej akcji już wkrótce.

Pokusiliśmy się zatem o sprawdzenie, jakie książki w Wypożyczalni Centralnej w zeszłym roku cieszyły się Państwa największym zain­tere­sowa­niem­. Efekt był zaskakujący – spora część tytułów to wcale nie zeszłoroczne nowości wydawnicze, ale raczej książki, które na rynku są już od wielu lat. Można zatem wysunąć tezę, że popularność tytułu wynika przede wszystkim z literackich zdolności autora, jego popularności.

Idealnym przykładem jest Camilla Läckberg – szwedzka autorka powieści kryminalnych od lat cieszących się w Wypożyczalni Centralnej niesłabnącym powodzeniem. Serdecznie zapraszamy po książki z zestawienia i nie tylko!

Na wystawie zaprezentujemy strój kobiecy w literaturze pięknej, wspomnieniowej i biograficznej. Odwiedzający prześledzą historię ubioru kobiecego od czasów Marii Antoniny do lat 30. tych XX wieku a także poznają nazwy tkanin i ozdób, które dawno odeszły w zapomnienie.
Prace rekonstrukcyjne ubioru kobiecego z pracowni artystycznej Anny Moryto z Poznania, będą znakomitym uzupełnieniem fragmentów powieści Emila Zoli, Edith Wharton czy Lwa Tołstoja.
Oglądając ekspozycję dowiemy się: jak w obszernych sukniach poruszała się ostatnia królowa Francji; jakie suknie nosiły polskie arystokratki; jaki strój preferowały elegantki XIX wiecznej Polski czy jakie toalety obowiązywały w przedwojennej Polsce. Wystawie towarzyszyć będzie prezentacja multimedialna z ilustracjami strojów do francuskich tygodników modowych z XIX wieku oraz polskiego czasopisma z lat 20. XX wieku "Przegląd Mody" dostępnych dzięki bibliotece cyfrowej POLONA.

W Światowym Dniu Książki i Praw Autorskich wyruszymy w miasto, by przyłapać opolan na czytaniu. Będziemy spacerować ulicami Opola i pytać jego mieszkańców, czy w swoich torbach noszą książki, jakie książki czytają najchętniej, będziemy szukać osób ukrytych w cieniu drzew zaszytych głęboko w świecie powieści, opolan podróżujących z książką na kolanach, licealistów z plecakami wypchanymi podręcznikami, a następnie wspólnie z nimi, za pomocą tabletów otrzymanych w ramach programu "Tablety w Twojej bibliotece", zrobimy sobie selfie z książką.

23 kwietnia to Światowy Dzień Książki i Praw Autorskich, który w 1995 roku ustanowiło UNESCO na wniosek rządu Hiszpanii i Międzynarodowej Unii Wydawców. Wcześniej ten szczególny dzień obchodzono jedynie w Hiszpanii, gdyż 23 kwietnia jest w Katalonii świętem narodowym poświęconym jej patronowi Świętemu Jerzemu. Tego dnia kobiety obdarowywano czerwonymi różami, będącymi symbolem krwi smoka, którego pokonał św. Jerzy, a mężczyźni otrzymywali od pań książki. W 1926 roku wydawca, Vicente Clavel Andrés, zaproponował więc ustanowienie dnia książki. W Hiszpanii jest to święto oficjalne od 1930 roku, a od 1995 roku obchodzimy je na całym świecie.

23 kwietnia to także szczególna data w historii literatury światowej. Tego dnia zmarli tacy twórcy jak Miguel de Cervantes, William Szekspir oraz historyk Inca Garcilaso de la Vega. Data śmierci to ważna kwestia przy rozpatrywaniu praw autorskich. W większości państw Europy prawa do dzieł wygasają 70 lat po śmierci ich autorów.

23 kwietnia bibliotekarze z MBP w Opolu polują na czytających!

Dacie się przyłapać się na czytaniu?

Zdjęcia z happeningu będą dostępne na Facebooku MBP w Opolu oraz na stronie internetowej.

Aleksandra Boćkowska (ur. 1973) - kiedyś dziennikarka w "Gazecie Wyborczej" i "Newsweeku", potem redaktorka w "Elle" i "Viva! Moda". Freelancerka, feministka, cyklistka.

To nie są moje wielbłądy. O modzie w PRL - z jednej strony byli projektanci, którzy chcieli ubierać Polaków jak paryżan. Z drugiej było państwo, które chciało ubierać Polaków zupełnie inaczej. A gdzieś pomiędzy ci Polacy, którzy musieli się jakoś ubrać. Po latach opowiadają o rozkloszowanych spódnicach z siatek na muchy, kurtkach z demobilu zdobywanych "na ciuchach", białych botkach kupowanych u szewca, ortalionach, nonironach, dżinsach, tetrach i kożuchach, jakby mieli je właśnie na sobie. Opisują kształt guzików przy mankietach, krój kołnierza, deseń podszewki, każdy szczegół. Bo aby te ubrania zdobyć, przemierzyli dziesiątki kilometrów, wystali długie godziny w kolejkach, wyczekiwali w nieskończoność u krawcowych. Ale to nie jest sentymentalna opowieść o minionych czasach. To raczej próba zrozumienia, dlaczego w PRL moda miała tak wielkie znaczenie: dla państwa, które traktowało ją propagandowo, i dla ludzi, którzy po wojnie chcieli za pomocą ubrań zachować coś z lepszej przeszłości albo wyróżnić się z szarego tłumu.

Książka Aleksandry Boćkowskiej jest jedną z najciekawszych, jeśli nie najciekawszą w ogóle pozycją o modzie w PRL. Autorka nie zadowala się obiegowymi "prawdami" o modzie, tylko drąży poszczególne wątki i dzięki temu, niezależnie od głównego tematu, prezentuje czytelnikowi znakomitą książkę historyczną. Tekst ożywiają erudycyjne odwołania do prozy epoki oraz bardzo dyskretnie poprowadzony wątek osobisty, który sprawia, że książkę czyta się z jeszcze większym zaangażowaniem.
- Justyna Jaworska