Akordeon – zaczarowany instrument. Niby nic wielkiego. Parę stroików, papierowy miech, plastikowe klawisze. Dlaczego wciąż wraca do łask? Nie chce odejść, stać się częścią historii. Gra w filmach, brzęczy z radia. Nie oddaje miejsca gitarom, syntezatorom i komputerom. Jaka żywotna siła w nim tkwi? Aby się tego dowiedzieć trzeba stanąć z nim twarzą w twarz. Poczuć wibracje, powiew powietrza z miecha, zagłębić się w jego magicznym dźwięku. Spojrzeć w twarz grającego, czasem małego dziecka, które ujarzmia tę machinę. Może wtedy odsłoni ona swe tajemnice?

Państwowa Szkoła Muzyczna I i II st. i Miejska Biblioteka Publiczna zapraszają na Wieczór akordeonowy. Usłyszymy program przygotowany przez najmłodszych adeptów tej sztuki. Uczniowie w wieku 7- 10 lat oraz młodzież ze szkoły średniej poprowadzą nas poprzez wszystkie style muzyczne. Usłyszymy polskie pieśni i kolędy, ale także walce, tanga, utwory muzyki współczesnej.

Koncert przygotował i poprowadzi mgr Dariusz Kownacki – nauczyciel gry na akordeonie, wychowawca laureatów ogólnopolskich i międ­zyna­rodo­wych­ konkursów muzycznych.

Niektórzy lubią poezję - pisała Wisława Szymborska. Jeżeli Państwo zaliczają się do tej grupy, zapraszamy na wieczór poezji przy świecach i nastrojowej muzyce. Koniecznie proszę ze sobą zabrać szczyptę lirycznego nastroju i odrobinę melancholii.

Dom, w którym mieszkam (The House I Live In) to krytyczna analiza amerykańskiej polityki narkotykowej, bezlitośnie punktująca wszystkie jej absurdy i niekonsekwencje. Film pokazuje, że szkody wojny z narkotykami wpływają na losy jednostek i całych społeczności, bo polityka bazująca wyłącznie na wymiarze sprawiedliwości prowadzi tylko do masowego osadzania w więzieniach. Wcale nie poprawia zdrowia ani bezpieczeństwa publicznego użytkowników narkotyków i osób nie korzystających z substancji psychoaktywnych w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie. Sama wojna z narkotykami kosztuje rokrocznie amerykańskich podatników co najmniej 51 miliardów dolarów. To dokładnie 168 dolarów przypadające na jedną kobietę, jednego mężczyznę lub jedno dziecko w USA - są to koszty wojny z narkotykami na szczeblu państwowym lub stanowym, nieu­wzgl­ędni­ając­e kosztów lokalnych lub niepoliczalnych, jak bezrobocie lub niedostępność edukacji.

Salki to niespieszna podróż w czasie i przestrzeni. Wojciech Nowicki wyłuskuje z przeszłości dzieje swoich kresowych przodków, ich wspomnienia, obawy i krzywdy, tworząc uniwersalny obraz tęsknoty i lęku. To także zapis podróży do światowych metropolii, miast, wsi i przysiółków, opowieść o ciągnącej w daleki świat włóczędze "z domami w głowie i poczuciem bezdomności". Znakomita refleksyjna proza. [za:Lubimy czytać]