Każdy polski wyborca powinien przeczytać tę książkę.

Pozostaje się cieszyć, że tegoroczne wybory wygrał ktoś inny. Warto przeczytać, nawet jak jest się zwolennikiem dotychczasowego "obozu władzy". Opisane sprawy, metody działania służb i polityków, WSI, Pro Civili, tajemnicze śmierci i "cud niepamięci" prezydenta i innych świadków w ukartowanym raczej procesie Sumlińskiego, to prawdziwy obraz III RP, czy urojenia autora? Media starają się nam wmówić, że to drugie. Trochę mi to nie pasuje... • Styl książki jest trochę irytujący, bo pisany w pierwszej osobie z punku widzenia autora, pełen osobistych przemyśleń, które są odległe od raportu dzie­nnik­arsk­iego­. Bardziej to pasuje na częściową autobiografię opisaną w kontekście konkretnego śledztwa dzie­nnik­arsk­iego­. Zbyt wiele też powtórzeń, wielokrotnie powielanych figur retorycznych, porównań, autor nie jest jednak geniuszem pisarskim i ma ograniczony repertuar. • Historia jeszcze się nie skończyła, główni aktorzy wciąż są na scenie. Niestety.