Powieść Bohumila Hrabala pt. "Obsługiwałem angielskiego króla" to barwna gawęda, stanowiąca swego rodzaju "spowiedź życia". Bohater książki ze swoją mizerną posturą szuje się często nied­owar­tośc­iowa­ny. Przechodzi kolejne szczeble kariery hotelarskiej - od pikolaka poprzez kelnera do milionera i właściciela hotelu. Hotel jak wiadomo to miejsce, gdzie historie tworzą się same, toteż narrator serwuje nam opowieści o rozmaitych tragicznych, wesołych czy też groteskowych wydarzeniach, których świadkiem, a często i uczestnikiem jest nasz bohater. Nasz bohater motywowany jest do pracy chciwością (trochę mniej tym, że pieniądze, choć przede wszystkim miło je mieć, można też wydać na "zbytki") i marzy, by zostać milionerem. Wytyczony cel realizuje konsekwentnie nie bacząc na etyczną stronę swojego zachowania. Barwne opisy dojrzewania w lokalach gast­rono­micz­nych­, tragicznej miłości w czasie wojny i groteskowych, powojennych represji tworzą opowieść, w której każdy może odkryć to co dla niego w życiu najważniejsze.