"Najgorszy dom" to połączenie lekkiego kryminału {bez większych absurdów} z powieścią obyczajową. • Książka trzymała w napięciu tam gdzie powinna, były odpowiednio zaplanowane zwroty akcji. • Całość naprawdę dobra w odbiorze. • Nie są to przyjemne tematy, ale lekkie pióro autorki sprawia, że książkę się pochłania. • Fabuła trzyma w napięciu do ostatnich stron, a zakończenie było zaskakujące! • Pomimo że nie polubiłam bohaterki to książka ogólnie podobała mi się.

“Najgorszy dom” to świetna powieść obyczajowo - kryminalna, która porwała mnie bez reszty. Oprócz intrygującego wątku związanego ze śmiercią młodej dziewczyny, ważną rolę odgrywa tu przeszłość głównej bohaterki i dom, w którym się wychowała. Mnóstwo tu żalu, niedopowiedzeń, trudnych rodzinnych relacji, niew­ypow­iedz­iany­ch słów, rozdrapanych ran, smutku i ogromnej potrzeby miłości i akceptacji, której chyba żadna z bohaterek nigdy nie zaznała. Istotną rolę odgrywa tu rodzina, która zwykle jest naszą ostoją i kojarzy się z bezpieczeństwem. Tutaj jest odwrotnie. Autorka w książce porusza trudne i bardzo bolesne tematy. Zakończenie mnie zaskoczyło, tego się nie spodziewałam. Polecam.