Bestseller. Tak mówią. A ja szczerze powiedziawszy mam problem z oceną tej książki. Nie potrafię wstawić jej na odpowiednią półkę. Dlaczego? • Na początek minusy. W czasie czytania miałam kilkudniowe przerwy, co spowodowało, że gubiłam wątek. Po pierwsze - fabuła oparta jest na wspomnieniach, które nie są chronologiczne. Po drugie - mnogość postaci. Po trzecie - brak głównego wątku, są to historie wycięte z życia. I przy takich dłuższych lub krótszych przerwach, błądziło się w fabule i postaciach. • Co na plus? Przesłanie, że każdego człowieka trzeba szanować, niezależnie od płci, wyznania czy koloru skóry. Co było szczególnie trudne w czasach, kiedy "kolorowi" służyli białym czy mieli osobno wydzielone miejsca w pociągach. Fannie Flagg pokazuje także uroki "mało­mias­tecz­kowo­ści", gdzie wszyscy się znają i mogą na siebie liczyć. Nie są sobie obcy. Po latach, tak jak na tym przykładzie, miejsce, które tętniło życiem jest opustoszałe. Wszyscy wyrywają się z wiosek i uciekają do dużych miast. • Ciekawą postacią jest także Evelyn Couch, która do tej pory prowadziła nijakie życie. Gdy w domu opieki poznaje Ninny Threadgoode zaprzyjaźnia się ze starszą kobietą i zaczyna siebie akceptować. W końcu nie jest krytykowana, wręcz przeciwnie! Starsza pani swoimi wspomnieniami z młodości oraz historiami z życia Idgie i jej przyjaciółki Ruth sprawia, że w Evelyn wstępują nowe siły. Kobieta postanawia zmienić swoje życie i zadbać w końcu o siebie. Jak przypadkowa znajomość może odmienić ludzkie życie? • Z całą pewnością jest to książka pokazująca co w życiu jest ważne. Skłania do przemyśleń, a o to przecież chodzi. I choć mam problem z jej oceną, to chętnie obejrzę jej ekranizację.

Książka, do której wracam co kilka lat, kiedy szara rzeczywistość zbyt mocno daje mi się we znaki.. Niezwykle ciepła, jak zresztą wszystkie książki Fannie Flagg. Wciągająca historia, którą składamy w całość ze wspomnień niezwykłej staruszki. Postaci, które chciałoby się znać w realu. Spora dawka optymizmu i wiary w ludzi, na mnie działa za każdym razem lepiej niż duża kawa i ciacho :-)