Wypożyczając 'Ostatni imperator - cesarz, który był bogiem', patrząc na tytuł i okładkę, spodziewałam się obszernej pozycji na temat cesarza Hirohito i jego panowania. Jakież było moje zdziwienie kiedy czytając kolejne rozdziały okazało się, iż na temat samego cesarza Showa odniósł się w całości jedynie pierwszy i ostatni rozdział, natomiast wszystkie od drugiego do przedostatniego przedstawiały opis zetknięcia się autora z japońską polityką, ekonomią, historią, socjologią, gospodarką i kulturą, podkreślając zwłaszcza jej wewnętrzną politykę lat osie­mdzi­esią­tych­ i relacje między Japonią a Stanami Zjednoczomymi, biorąc pod uwagę ich ukształtowaną przez wspólną historię złożoność. Mimo tego, iż tytuł niekompletnie oddaje treść książki, pozycja świetna i gorąco warta polecenia, a poszczególne wątki są naprawdę interesująco i merytorycznie opisane, powołując się na wiele wewnętrznych źródeł, jak tamtejsza prasa czy wypowiedzi samych Japończyków oraz wielu japonistów.