Pisarka, która od początku kariery obsesyjnie pilnuje swojej prywatności, nagle gości na pierwszych stronach gazet, nie mogąc opędzić się od dziennikarzy. Lecz to nie otrzymana przez Florę Conway Nagroda Franza Kafki jest powodem wzmożonego zainteresowania życiem autorki. Niewyjaśnione, wręcz nierealne okoliczności zaginięcia jej córki odciskają na niej piętno, jednocześnie podsycając ciekawość opinii publicznej. Osobista tragedia autorki staje się dobrą okazją dla wydawczyni, która nakłania Florę do przelania rozpaczy na papier i korzystania z promocji. • Kto jest odpowiedzialny za zniknięcie trzyletniej Carrie? Odpowiedź na to pytanie jest bardziej zaskakująca, niż mogłoby się wydawać. Podobnie jak gęsto utkana sieć wydarzeń, która oprowadziła bohaterkę do skraju wytrzymałości. Gdzie kończy się prawdziwe życie, a zaczyna fikcja? • To moje pierwsze spotkanie z autorem, może dlatego oceniam książkę pozytywnie. Sposób prowadzenia historii utrzymuje w napięciu do końca. Powieść kryminalna ze zgrabnie wplecionymi elementami fantastycznymi składa się na interesującą całość. Chętnie sięgnę po inne powieści. Mam nadzieję, że każda z nich jest unikatowa, bo nawet tak ciekawy schemat, wykorzystywany w każdej książce może stać się przewidywalny. • „Zabawa w chowanego” jest dowodem na to, że książki wciągają. Dosłownie...

Nie moj klimat, dziwne poplątanie wątków, bardzo dziwna historia, pisane jakby na siłę. To nie jest ten Musso, którego kocham w innych książkach

To moja pierwsza przeczytana książka Musso. Po przeglądnięciu opinii, głównie negatywnych, pomyślałam - o, to mnie teraz zachęciliście. Moje wrażenia są zgoła inne niż reszty czytelników :) Jak to jego najgorsza książka to zabieram się za inne :)

Dziecinne uproszczenia i cytaty z wielkiej literatury, niedopracowane wątki, dalekie od złożenia się w miarę spójną fabułę. Chybiona rzecz, Aby porzucić wątek prowadzący na manowce, autor wykonuje gest, dziwnie przypominający, znany z rzymskiego antyku znak nakazujący zabicie pokonanego gladiatora i.. znika. Podświadoma, miażdżąca autorecenzja.