Książki Barbary Wysoczańskiej koniecznie trzeba przeczytać. Jestem jej fanką, miłośniczką i wielbicielką. Te książki wzruszają do łez nie można się od nich oderwać, polecam

Książka, która z początku mnie nie wciągnęła, ale za to z każdą historią coraz bardziej. Zapada w pamięć i pozwala zrozumieć traumę. Ciekawa, wciągająca, mądra.

Lubię książki Agnieszki, mają w sobie coś kojącego. Ta książka jest w jej stylu, bardzo skupiona na duchowości, kobiecości, odnalezieniu siebie, zdrowiu jednak to nie jest medyczna czy specjalistyczna książka o menopauzie. To książka o odnalezieniu kobiecości w tym czasie.

... czyta się z zainteresowaniem i bez przerwy, nic podczas lektury nie "przeszkadza" 👍 • każde zdanie jest konieczne i prowadzi "do celu" 😉 • prosta, przejrzysta i logiczna narracja pozwala wypoczywać, czytając, • i jedna rzecz, która uderza po lekturze - można napisać powieść kryminalną, ponad 450 stron i nie używać "kryminalni-policyjnych" wulgaryzmów 🙂, tylko raz pojawiło się słowo, które niestety dzisiaj już prawie nikogo nie razi, nie drażni.. 👍 • /fakt, że trochę trudno uwierzyć, że młody człowiek dorastajacy w Krakowie, nie bywał w Tatrach i ich nie poznał choć trochę.. 😉/

Taka podróbka Agathy Christie. Momentami trochę się dłuży, ale końcówka wszystko rekompensuje. Polecam.