Uwielbiam wprost książki z tej serii. Począwszy od pierwszej części "Wieczór taki jak ten" kiedy poznałam Michalinę znalazły one swoje stałe miejsce w moim czytelniczym świecie. Śledzenie perypetii tej nie poddającej się, pełnej energii i pozytywnego nastawienia właścicielki pensjonatu w bieszczadzkim Złotkowie, gwarantuje mi zawsze przyjemne spędzenie czasu podczas lektury. • 🧁 • W tej części Michalina spodziewa się dziecka. Mimo, że jest już nastawiona na powrót do pieluch, kaszek i codzienności z niemowlakiem (wszakże miała już wprawę po opiece nad Bartkiem) nieco martwi się faktem samotnego wychowywania maleństwa. Przemek bowiem, mimo deklaracji pomocy nie wyraża chęci pojednania się z dziewczyną i tworzenia wspólnej rodziny. • 🧁 • W "Cynamonowych sercach" już panuje przedświąteczny gwar. Podczas czytania niemalże czuć zapach wypiekanych przez babcię Zosię pierniczków, serników i gorącej czekolady. Najpopularniejsza cukiernia w miasteczku nie może narzekać na brak zainteresowania. • 🧁 • Do pensjonatu przybywają goście. Miedzy innymi Kamila, która nie może pogodzić się z wyglądem swojej twarzy po wypadku. Oparzenia, które pozostawiły widoczne na jej ciele blizny sprawiają, że czuje się odrzucona przez większość społeczeństwa. Dlatego też, tak bardzo zaskakuje ją reakcja (a w zasadzie jej brak) ze strony Bartka- od którego wysokiej empatii i poziomu tolerancji możemy się tylko uczyć. • 🧁 • Znajdziemy tu też historię Arlety i jej wielkie marzenie o zakupie starego, podniszczonego dworku sytuowanego na obrzeżach miasteczka. Kobieta pragnie poznać historię i przeszłość miejsca, które w jej marzeniach przemienia w ekskluzywne spa. Nie zabraknie też tajemniczego mężczyzny, którego przybycie do Złotkowa jak zwykle nieco namiesza 😉 • 🧁 • Książka idealna na wieczorną, przedświąteczną lekturę. Nie jest przelukrowana, ale za to tak ciepła i serdeczna, że ogrzej Was niczym kocyk.

Jestem pod wrażeniem. Mądrze, naukowo i romantycznie.

Ogólnie niezła ale czegoś mi w niej zabrakło ,

Wielbłądka, ektoplazma i kotojady… Bardziej kryminał czy powieść o charakterze psychologicznym? Hmmm… • Główną bohaterką powieści Joanny Bator „Ciemno, prawie noc” jest reporterka Alicja Tabor. Po wielu latach nieobecności wraca do swego rodzinnego miasta Wałbrzycha. Ma zamiar napisać reportaż dotyczący tajemniczych zaginięć trójki dzieci: Kalinki, Patryka i Andżeliki. Alicja przeżywa ogromne rozczarowanie Wałbrzychem. To już nie to samo miast sprzed lat. Przez cały czas snuje wspomnienia z dzieciństwa o zamku Książ i jego sekretach, tajemniczych perłach księżnej Daisy, o ojcu poszukującym skarbów i siostrze snującej mrożące krew w żyłach opowieści. Z jednej strony wspomnienia te przerażają Alicję, z drugiej zaś przynoszą swoistego rodzaju ukojenie… • Dziś Wałbrzych żyje w ogromnym szaleństwie. Mieszkańcy czczą samozwańczego przywódcę Jerzego Łabędzia, rzekomego wysłannika proroka Jana Kołka, a także otaczają kultem wałbrzyską Matkę Boską Bolesną. Wszystko to przechodzi ludzkie pojęcie… Alicja stara się robić swoje. Poszukuje materiałów do swego tekstu, prowadzi rozmowy z bliskimi zaginionych dzieci, mając nadzieję na zrozumienie motywu działania ich porywacza. Żywi nadzieję na jego zdemaskowanie. Wraz z poszukiwaniem materiałów do reportażu Alicja odkrywa przy okazji także pewne jej nieznane, aczkolwiek nad wyraz bolesne tajemnice związane z własną przeszłością. Czy po tak wielu latach zdoła pogodzić się w końcu z dramatem własnej rodzimy, odnaleźć „zagubioną” tożsamość? • Niesamowita intryga, interesujące portrety bohaterów, tajemnice, zbrodnie, ból, cierpienie, szaleństwo… Wszystko to opowiedziane w sposób niemalże poetycki, ale zarazem bardzo rzeczywisty. Słowa napisane przez autorkę bardzo mocno oddziaływają na wyobraźnię czytelnika. Potrafi ona w genialny sposób oddać atmosferę strachu, grozy, przerażenia za pomocą kilku naprawdę wyrafinowanych metafor. Przypadła mi jej proza do gustu. Usat­ysfa­kcjo­nowa­na tekstem – polecam, bo nie mam mu nic do zarzucenia.

Jedną z propozycji, czytaną wieczorem przed snem są "Dobranocki na Gwiazdkę". Zbiór opowiadań o zróżnicowanej tematyce, które łączy jeden wspólny mianownik - Święta. W książce tej znajdziecie historie zupełnie magiczne (jak na przykład opowiadanie o cynamonowych naleśnikach Św. Mikołaja), ale też takie osadzone w realnym świecie (np. opowieść o tym jak spędzić święta bez taty, zatrzymanego w pracy). Znajdziecie opowieści o zwierzętach, karpiu Cyprianie czy Lupusie, które okażą się mniej lub bardziej przepełnione gwiazdkową magią. • ✨ • Każdy z rozdziałów mimo swojej odmiennej tematyki jest jednak napisany z dużą dawką serdeczności i ciepła. Z każdej opowieści kipi świąteczny nastrój i gwiazdkowa magia odnajdywana nie tylko na zewnątrz, ale też wewnątrz drugiej istoty. • ✨ • Jeśli szukacie wieczornej propozycji książkowej dla dzieci to ta, będzie jak najbardziej odpowiednia.