Głównym bohaterem książki „Hydropolis” jest Elek, a właściwie Leonard. Mieszka on w tak zwanej Drugiej Kolonii Podwodnej i jest nastolatkiem. Życie w Hydropolis jest dość specyficzne. Pełno w nim zakazów i nakazów, różnego rodzaju ograniczeń. W mniemaniu Inżynierów, którzy sprawują pieczę nad doskonałym jego funkcjonowaniem, życie w kolonii jest życiem bezpiecznym i takim, w którym zaspokojone są wszelkie potrzeby ludzi, by przetrwać. Jednakże jest kilka ALE. To funkcjonowanie pod wodą bez świadomości o istnieniu jakiegokolwiek świata ponad powierzchnią wody, bo taki rzekomo już od dawna nie istnieje. Dla zbuntowanych nastolatków najgorsze jest to, że kolonia oznacza funkcjonowanie w rytmie Uniwersalnych Zasad Bezpieczeństwa, z którymi trudno jest się zgodzić. Jednakże każde, nawet najmniejsze złamanie tych zasad może oznaczać śmierć dla wszystkich w Hydropolis. Leonarda w pewnym momencie spotyka coś, czego się nie spodziewał. Coś co burzy dotychczasowe postrzeganie świata w Hydropolis. Udaje mu się ujrzeć ponownie swą siostrę Alicję, z którą nie ma możliwości skontaktowania się po odbyciu przez nią Przejścia do innej, odległej Kolonii. Alicja w zaszyfrowanej rozmowie z bratem przekazuje mu informację aby, gdy nadarzy się taka możliwość, uciekł z Hydropolis, bo niekoniecznie wszystkie informacje, które są im tutaj przekazywane są zgodne z prawdą. Odtąd Elek jest skołowany i zaczyna się zastanawiać czy istnieje inne życie poza tym w ich kolonii? I co znajduje się nad powierzchnią oceanu, którą dorośli traktują bardzo zdawkowo? Chyba czas podjąć ryzyko i wyruszyć na poszukiwanie prawdy… • Powieść since fiction napisana dla młodzieży przez Miłoszewskiego to wciągająca i pełna zwrotów akcji historia. To opowieść o dojrzewaniu, buncie, walce o zachowanie intymności emocjonalnej i intelektualnej, a także poszukiwaniu drogi do osobistej wolności. Myślę, że tytuł ten jest bardzo dobrą literaturą dla współczesnego, nastoletniego odbiorcy. Polecam.

Wspaniała pozycja. Takie jakieś ciepło mnie ogarniało przy jej czytaniu, jestem zachwycona. Z tym, że muszę dodać, że miałam stare wydanie, w innym tłumaczeniu.

„Domek nad potokiem” to cudowna, mądra, niesamowita, poruszająca, wzruszająca i emocjonująca historia, w której nie brakuje smutnych momentów, ale też nie brakuje miłości, determinacji i nadziei na lepsze jutro. Nie zabrakło też tajemnic i sekretów z przeszłości, które prędzej czy później zawsze wychodzą na jaw. Bardzo polubiłam głównych bohaterów - kibicowałam im do samego końca, pokochałam owczarka niemieckiego Aurę i spodobał mi się ten wiejski klimat. Książka jest niesamowicie wciągająca, gdy zacznie się czytać, to nie można skończyć. Bardzo przyjemnie spędziłam z nią czas i jestem nią zauroczona.😍 Gorąco polecam.♥️😊

Dobrze się czytało, dość... 😉

Klasyka. Polecam każdemu przeczytać